سرگرمی مشاعره

[Amir Masuod]

از خدا جوييم توفيق ادب
بي ادب محروم ماند از لطف رب

 

[کاجول]

از خدا جوييم توفيق ادب
بي ادب محروم ماند از لطف رب

با که کویم راز دل را؟ کس مرا همراز نیست
از چه جویم سِرّ جان را؟ در به رویم باز نیست

ناز کن تا می‌توانی، غمزه کن تا می‌شود
دردمندی را ندیدم عاشق این ناز نیست

 

[شاهدخت]

توانا بود هر که دانا بود زدانش دل پیر برنا بود😁

 

[Amir Masuod]

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد
به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران
به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

 

[شاهدخت]

در آن ساعت كه خواهن اين و آن مُرد
نخواهند از جهان بيش از كفن برد

 

[کاجول]

در آن ساعت كه خواهن اين و آن مُرد
نخواهند از جهان بيش از كفن برد

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم
وین درد نهان سوز نهفتن نتوانم

تـو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتـوانم

شفیعی_کدکنی

 

[شاهدخت]

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم
وین درد نهان سوز نهفتن نتوانم

تـو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتـوانم

شفیعی_کدکنی

منم سرگشته حیرانت ای دوست
کنم یکباره جان قربانت ای دوست😁

 

[کاجول]

منم سرگشته حیرانت ای دوست
کنم یکباره جان قربانت ای دوست😁

.
تو را گم میکنم هر روز و پیدا میکنم هر شب
بدین سان خواب ها را با تو زیبا می كنم هر شب

تبی این کاه را چون كوه سنگین می كند آن گاه
چه آتش ها كه در این كوه برپا میكنم هر شب

مرا یك شب تحمل كن كه تا باور كنی ای دوست
چگونه با جنون خود مدارا می كنم هر شب

دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش
چه بی آزار با دیوار نجوا می كنم هر شب

كجا دنبال مفهومی برای عشق می گردی؟
كه من این واژه را تا صبح معنا می كنم هر شب


محمدعلی بهمنی

.

 

[شاهدخت]

.
تو را گم میکنم هر روز و پیدا میکنم هر شب
بدین سان خواب ها را با تو زیبا می كنم هر شب

تبی این کاه را چون كوه سنگین می كند آن گاه
چه آتش ها كه در این كوه برپا میكنم هر شب

مرا یك شب تحمل كن كه تا باور كنی ای دوست
چگونه با جنون خود مدارا می كنم هر شب

دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش
چه بی آزار با دیوار نجوا می كنم هر شب

كجا دنبال مفهومی برای عشق می گردی؟
كه من این واژه را تا صبح معنا می كنم هر شب


محمدعلی بهمنی

.

با عقل، آب عشق به يک جو نمي رود
بيچاره من که ساخته از آب و آتشم

 

[کاجول]

با عقل، آب عشق به يک جو نمي رود
بيچاره من که ساخته از آب و آتشم

.

مصلحت نیست قیاست بڪنم با دریا

تـــــو همان امن ترین ساحل دنیاے منی...


.