ای دل مرو سوی خــــــطر گر مــــــیروی لرزان مباش
از رهزنان غافل مـــــــشو از دشمنان ترســــــان مباش
چون باکسی هــــــــــمراه شــــدی ازنیمه راه برنگــــرد
چون ازپی مـــــــــردان روی دیگر زنامــــــردان مباش
دشمن اگرجانــــــــــب دهد بااو دم یاری مـــــــــــــــزن
در دوســــتی گـرجان دهی از دوست روی گردان مباش
گـــــــر عاشق مستانۀ زهـــــــــدویاری رابســـــــــــوز
ور همنشین زاهـــــــــــدی در حلقه رندان مــــــــــباش
همدســـت ماگــــــــــرشوی پای کسی دیگـــــــرنگــــیر
بادوست چون پیمان کنی باغــیرهــــــــــم پیمان مباش
قانون به کیش عاشــــــــقان درفکرخود بودن خطاست
یا از ســــــــــــروجان درگـــذر یاعاشق جانان مــــباش