به گیتی به از راستی پیشه نیست🔴 با معنی

[اعتصامی]

به گیتی به از راستی پیشه نیست🔴 با معنی

به گیتی، به از راستی، پیشه نیست
ز کژی بتر، هیچ اندیشه نیست
به گیتی، به از راستی، پیشه نیست *** ز کژی بتر، هیچ اندیشه نیست

در جهان هیچ کاری بهتر از راستی وجود ندارد و هیچ فکر و اندیشه‌ای بدتر از نادرستی وجود ندارد.

سخن گفتن کژ ز بیچارگی است *** به بیچارگان بر، بباید گریست

دروغ گفتن و حرف نادرست گفتن نشانه درماندگی است. به حال انسان‌های بیچاره باید گریه کرد.

هر آن کو که گردد به گرد دروغ *** ستمکاره خوانیمش و بی فروغ

هرکسی به دنبال دروغگویی باشد، ستمکار و گناهکار است.

همه راستی کن که از راستی *** نیاید به کار اندرون، کاستی

همیشه درست‌کار باش زیرا که از درست‌کاری هیچ نقص و کمبودی در کارها پیش نمی‌آید.

هر آن کس که با تو نگوید درست *** چنان دان که او دشمن جان توست

هرکسی که به تو راست نمی‌گوید، بدان دشمن تو است.

گشاده است بر ما در راستی *** چه کوبیم خیره در کاستی؟

چرا وقتی که راه درستی و راستی در پیش روی ما قرار دارد چرا بیهوده به دنبال ناراستی و دروغ برویم؟

مکن دوستی با دروغ آزمای *** همان نیز با مرد ناپاک رای

با انسان دروغ‌گو و با شخص بداندیش دوستی نکن.

معنی لغات شعر​

گیتی: جهان هستی

پیشه: کار

بتر: بدتر

کژی: ناراستی و دروغ

فروغ: روشنی

کاستی: نقص و کمبود

خیره: بیهوده

فردوسی بزرگ در این شعر از جایگاه درستی و راستگویی و صداقت سخن می‌گوید و دروغگویی را بد و ناپسند می‌ داند و شخصی که دروغگو است را دشمن انسان می‌داند.