چالش مشاعره ادامه اش باتو.. 🦋

[آفتابگردان]

دلتنگى‌ محله ای ست پر ازدحامِ یادت

که در شلوغی اش نه تنها تو را پیدا نمی کنم ،

که خود را هم گم میکنم …

 

[آفتابگردان]

رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم
شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی

 

[آفتابگردان]

برای از تو نوشتن بهانه لازم نیست

ادا و اطوار شاعرانه لازم نیست

همین که نام تو را می‌برم خودش شعر است

همین که نام تو آمد، ترانه لازم نیست

من و تو در سفر عاشق شدیم و اینسان که

هنوز در سفریم، آشیانه لازم نیست

خود آمده‌ست به آغوش آتش ابراهیم

خود آمده‌ست و خودی را زبانه لازم نیست !

به گیسوان پریشان خود مزن شانه

بیا که شانه‌ی من هست و شانه لازم نیست

 

[کاجول]

نرسيده به درخت، كوچه باغی است كه از خوابِ خدا سبزتر است و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است ...

👤 سهراب سپهری

من دلم می خواهد

خانه ای داشته باشم پر دوست

کنج هر دیوارش

دوست هایم بنشینند آرام

گل بگو گل بشنو…

هر کسی می خواهد

وارد خانه پر عشق و صفایم گردد

یک سبد بوی گل سرخ

به من هدیه کند.

شرط وارد گشتن

شست و شوی دل هاست

شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و

ریاست

بر درش برگ گلی می کوبم

روی آن با قلم سبز بهار

می نویسم ای یار

خانه ما اینجاست

تا که سهراب نپرسد دیگر

«خانه دوست کجاست؟!

 

[sahar♡]

به خودم آمدم انگار تویی در من بود
این کمی بیشتر از دل به کسی بستن بود

👤علی رضا آذر

 

[sahar♡]

برف نگران‌ام نمی‌کند
حصار یخ رنج‌ام نمی‌دهد
زیرا پایداری می‌کنم
گاهی با شعر و
گاهی با عشق..
که برای گرم شدن
وسیله‌ی دیگری نیست
جز آن‌که دوستت بدارم
#نزار_قبانی

 

[فرشتهm71]

🤍می رود قافله ی عمر،چه ها می ماند..؟
❄️هر که غفلت کند از قافله جا می ماند

🤍شیشه ی عمر چه زیباست ولی حساس است
❄️که به رویش اثر ِلکه و "ها" می ماند

🤍باید از شیشه ی خود لکه زدایی بکنی
❄️خوب و بد در پس ِاین شیشه بجا می ماند

🤍هر که نیکی کند و دست کسی را گیرد
❄️دست ِاو یکسره در دست ِخدا می ماند

🤍هر که یک ذره در این حادثه ظالم باشد
❄️آخر ِقصـه گرفتتــار ِبلا می مانـد

 

[غزلبانو]

با تو بودن چقدر زیبا بود
حسِ خوبِ رها شدن از درد
مهربانم چقدر محتاجم
بار دیگر به خاطرم برگرد

#غزلبانو‌

 

[اعتصامی]

با تو بودن چقدر زیبا بود
حسِ خوبِ رها شدن از درد
مهربانم چقدر محتاجم
بار دیگر به خاطرم برگرد

#غزلبانو‌

((دلواپس من نباش برمیگردم))
من باتووشعرهای تو هم دردم
تقدیرچنین بوددراین شهرغریب
درحسرت دیدن توباشم هردم
این فصل خزان عاشقی من راکشت
درفکربهارباش وقتی زردم
درباورمن نبودپژمرده شوم
آن روزکه ازعشق توگل می کردم
هنگامه رفتن است وخالی ست هنوز
دستی که برای بردنت آوردم
دربدرقه ام نگاه گرمی بفرست
شایدبرسدبه دیده دلسردم
آری به نگاه مهربانت سوگند
یک روزبخاطرتوبرمی گردم

اکبرعسکری-شوشتر

 

[اعتصامی]

دكتر سلام! روح و تنم درد می كند

چشمم، دلم، لبم، بدنم درد می كند

ذوق سرودنم، كلماتِ نوشتنم

دكتر! تمام خویشتنم درد می كند

احساس شاعرانگی ام، تیر می كشد

حال و هوایِ پر زدنم درد می كند

دكتر! نگفته های زیادی ست در دلم

لب وا كه می كنم، سخنم درد می كند

می خواستم كه لال بمانم، به جان تو!

دیدم سكوت در دهنم درد می كند

کیومرث مرادی