متن کامل شعر درختی که تلخ است وی را سرشت از کیست 🔴 با معنی

[اعتصامی]

متن کامل شعر درختی که تلخ است وی را سرشت از کیست 🔴 با معنی

درختی که تلخ است وی را سرشت
اگر برنشانی به باغ بهشت
ور از جوی خلدش به هنگام آب
به بیخ انگبین ریزی و شهد ناب
سرانجام گوهر به کار آورد
همان میوه تلخ بار آورد ...
فردوسی


در هجونامۀ منسوب به فردوسی سه بیتِ معروف وجود دارد:

درختی که تلخ آمد او را سرشت
ور از جوی خُلدش به هنگامِ آب
سرانجام گوهر به کار آورد
گرش درنشانی به باغ بهشت
به بیخ انگبین ریزی و شیرِ ناب
همان میوۀ تلخ بار آورد

این سه بیت که به احتمالِ بسیار، بر الگوی دو بیت از آفرین نامۀ بوشکور بلخی ساخته شده، به دلیلِ شهرتِ انتساب به فردوسی و هجونامۀ نامدارِ او بسیار مورد توجّه و تقلیدِ شعرای دیگر قرار گرفته است؛ به طوری که می توان آن را یکی از پرتقلیدترین قطعاتِ شعریِ منسوب به فردوسی و حتّی تاریخ شعر فارسی دانست