اشتباه والدین در تربیت فرزندان

[شاهدخت]

اولین و بزرگترین اشتباه والدین

ایجاد رفاه برای فرزند است

و ایجاد فضایی راحت تر از فضایی که برای خود والدین بوده ، زیرا چه پیشرفت برای جسم
(پولداری و منصب های دنیا)

و چه پیشرفت برای روح
(رسیدن به مقامات و بندگی در راه خدا)

در گرو سختی کشیدن جسم و زحمت کشیدن در رسیدن به آرزوهاست

زیرا راحت به دست آوردن آرامش
لذت آرامش را از آرامش میگیرد

📌 میتوان گفت
تقریبا تمام کسانی که چه در پیشرفت و تعالی روح و چه جسم به مقامی رسیده اند

هردو در گرو سختی کشیدن در دنیاست

و افراد راحت طلب در هیچکدام نبوغی نداشته اند

 

[شاهدخت]

دومین اشتباه بزرگ این است که

مردم از کلمه تربیت فرزند اولین چیزی که به ذهن شان میرسد

تنبیه و کتک و این هاست

مثلا کسی که بی ادب هست میگویند این بچه یک کتک مفصل میخواهد

درصورتی که تربیت یک سیری از قبل به وجود آمدن نطفه تا 20 سالگی فرزند است

و با یک تنبیه و چند نکته.... تربیت کاری غیر ممکن است

 

[شاهدخت]

سومین اشتباه

فقط فکر کردن به آینده مالی و نیاز های جسمی فرزند است

در صورتی که رفع نیاز های روحی و عاطفی از جسمی مهم تر است

یعنی محبت به فرزند

می گویند اینقدر باید محبت بالا برود که روح فرزند و والدین با هم ارتباط پیدا کند

پس ما برای اثر گذاری
اول باید محبت به فرزند را زیاد کنیم

 

[شاهدخت]

چهارمین اشتباه
تربیت به نحو سرزنش

که اصلا کارساز نیست

این یعنی
شما با چند سال تلاش و صبر میتوانید یکسری اصول فکری و دینی را به فرزند آموزش بدهید

بعد از آموزش چند ساله و عمل نکردن فرزند

باید سرزنش و نصیحت کرد

و الا قبل آموزش کاری بیهوده است

 

[شاهدخت]

پنجمین اشتباه

نحوه آموزش نماز

این نیست که بلافاصله بعد از بلوغ دستور به خواندن نماز بدهیم

بلکه باید چند سال قبل از بلوغ{یعنی همان سال های بدو تولد}

از نماز یک تصویر سازی قشنگی در ذهن فرزند ایجاد کنیم

مثلا اینکه در اوقات اذان از همیشه مهربان تر باشیم

یا اینکه اگر در حین نماز ما را اذیت کرد
نه تنها اخم نکنیم😳😡
بلکه لبخند بزنیم☺️

 

[شاهدخت]

ششمین اشتباه والدین

بیان تک بعدی مسائل

{یعنی فقط بیان کار های خوب و اجبار در عمل}

بلکه باید خوب و بد رو باهم و کنار یکدیگر

با زبان ساده بیان کرد
و
طوری بیان کرد که فرد ناخودآگاه خوب رو انتخاب کنه
{مثلا اینکه اگر حرف گوش کنی مثل فرشته ها میشی و با لجبازی مثل حیوان میشی
خب حالا دوست داری مثل کدوم باشی؟! }

اما شما با این کار قدرت انتخاب بهش دادی

و بعد از یک سنی خودش با معیار های شما خوب و بد رو در مسائل تشخیص میدهد

 

[شاهدخت]

هفتمین اشتباه والدین

می‌گویند آزادی {از بدو تولد تا 7 سالگی} باعث پر رویی و لوس شدن بچه می شود

اما انها از یک نعمت بی خبرند

تکراری شدن امور در زندگی است

پس اینکه از محبت یا ازادی بچه ترس در ادامه دار شدن دارند

بخاطر این است که فکر میکنند تا ابد بچه همین شکلی میماند

درصورتی که بچه وقتی که خوب ازادی داشت دیگر برایش کسل کننده میشود و دیگر دوست دارد از مغز استفاده کند

دوست دارد از پدر و مادر تبعیت کند زیرا دیگر از آزادی خسته شده و برایش تکراری است

 

[شاهدخت]

هشتمین اشتباه والدین

می‌گویند انگیزه ای نداریم برای تربیت با این گرونی ها

باید به آنها بگویند

همین قدر که بدانی انسان دو بعد خوب و بد دارد

اول اینکه وقت گذاشتن تو باعث تربیت این یک نفر نیست
و باعث تربیت چندین و چند نسل است

و دوم اینکه فرزند تو قابلیت یک دزد یا یک قاتل شدن را دارد{که البته ربط مالی ندارد}
اینها کافی است برای انگیزه گرفتن

 

[شاهدخت]

نهمین اشتباه والدین

می گویند قصد ما تربیت فرزند است
اما رفتارشان چیز دیگری است باید به آنها گفت چه بخواهید و چه نخواهی چه بدانید و چه ندانید

رفتار های غلط شما مؤثر است ولو اینکه بعدا به فرزند بگویید کار من اشتباه بود تو اینطور نباش{این حرف کاملا بی تاثیر است}
فرندان تان آنطور که هستید می شوند نه آنطور که میخواهید

 

[شاهدخت]

دهمین اشتباه والدین

می گویند ما همینطور که هستیم 😳هستیم و قابل تغییر نیستیم

باید گفت ما از شما نمیخواهیم از 10 به 100‪ برسید
بلکه میخواهیم از 10 به 30 برسید

و فرزندتان را نیز 20 امتیاز به سمت پیشرفت حرکت دهید . این زحمت شما نه الان بلکه در 4 نسل بعد خود را نشان می دهد

زیرا هر نسل اگر برای به دست آوردن 20 امتیاز زحمت بکشد. در 4 نسل بعد این تغییر از 10 به110 می رسد