چگونه گریه ی کودک را مدیریت کنیم؟

[شادی]

اولین و موثرترین قدم، برای اینکه کودک عادت گریه را ترک کند،مدیریت آن است. باید بدانید که دلیل گریه کودک چیست. هنگامی که دلیل اشک ریختن او مشخص شد، کم‌کم تلاش کنید که به او مدیریت احساساتش را یاد بدهید. در این راه باید صبور باشید و خونسردی خود را حفظ کنید. در واقع باید خودتان الگوی خوبی برای کنترل احساسات باشید تا او هم از شما بیاموزد​

نکات زیر به شما کمک می‌کنند که گریه‌های کودک خود را مدیریت کنید
آرامش خود را حفظ کنید
استرس و نگرانی شما می‌تواند اوضاع را بدتر کند. پس لازم است که خونسردی خود را حفظ کنید. خونسردی به شما کمک می‌کند تا آرامش خود را باز یابید. دیدن شما وقتی که مضطرب و پرتنش هستید، باعث بدتر شدن واکنش‌های آنها می‌شود.

مراقب کلمات خود باشید
از کلمات و عباراتی استفاده نکنید که کودک‌تان احساس کند او را ندیده می‌گیرید و احساسات او را باطل می‌کنید. از به کار بردن عباراتی مثل «مسئله مهمی نیست» یا «چیزی نیست که»، «برای چی ناراحتی؟»، «مگه بچه‌ای؟»، «چرا مثل کوچولوها گریه می‌کنی؟» پرهیز نمایید، به احساسات فرزندتان احترام بگذارید و از عبارات مناسب‌تری مثل «می‌دانم احساس غمگینی می‌کنی»، «آیا می‌تونی احساست رو به من بگی؟» استفاده کنید. نادیده گرفتن احساسات، راه‌حل غلطی است. باید احساسات آنها را بپذیریم و آنها را تشویق کنیم تا یاد بگیرند ناراحتی‌هایشان را بیان کنند.

به یاد داشته باشید که آنها فقط بچه هستند
به خاطر داشته باشید که آنها هنوز کوچک هستند و به اندازه شما عقلانی با مسائل برخورد نمی‌کنند. به آنها گوش کنید و اطمینان دهید که می‌توانید احساسات‌شان را درک کنید
به فرزندتان کمی بیشتر فضا بدهید
در مواقعی، مداخله فوری می‌تواند بیش‌تر از آنکه فایده داشته باشد، باعث آسیب بیشتر شود. شاید زمان‌هایی لازم است که به آنها فرصت دهید تا هوا را تخلیه کنند و سبک شوند. گریه کردن اشکالی ندارد. هر کاری که باعث شود کودک با ثبات عاطفی تربیت کنید، سودمند است.

به برنامه‌ها و روال‌ها نیز پایبند باشید
کودکان وقتی که خیلی خسته می‌شوند، به هم می‌ریزند. به برنامه خواب و خوراک آنها بیشتر اهمیت دهید و پایبند نظم باشید. کودکان گرسنه ممکن است نتوانند احساسات خود را به خوبی تنظیم کنند. اگر در سفر هستید، به مقدار کافی تنقلات بردارید. از استراحت کافی برخوردار باشند تا به مرز خستگی زیاد نرسند

موضع خنثی را نیز حفظ کنید
در جایگاه والدین فرزندتان، سعی کنید احساسات او را درک و آنها را تایید کنید، اما تسلیم خواسته‌های غیر منطقی‌شان نشوید.
عصبانیت و گریه‌های فرزندتان نباید پاسخ شما را تغییر دهد و با خواسته‌های بی‌دلیل او موافقت کنید. تماشای گریه کردن او قطعا برای شما دشوار است، ولی دلایل گریه کردن، متفاوت است و همه آنها منطقی نیستند. بدون دانستن دلیل آن، واکنش متفاوت نشان ندهید. از مداخله فوری پرهیز کنید. به آنها اطمینان دهید که با ادامه گریه کردن، مشکلی حل نمی‌‌شود. شما در کنارشان هستید و آنها را تنها نخواهید گذاشت. با این رفتارهای منطقی می‌توانید از فروپاشی‌های مکرر جلوگیری کنید و به آنها بیاموزید که احساسات خود را به روش موثرتری بیان کنند. به جای گفتن «گریه نکن»، به آنها راهی برای بیان احساسات کودکانه‌شان یاد دهید. هرگز به تنبیه کردن و اعمال زور و خشونت متوسل نشوید. انرژی خود را روی آگاهی از علت گریه کردن متمرکز کنید تا کودک‌تان دچار فروپاشی نشود
​