چرا ماه صفر نحس است ⭐️ جواب 100 درصد درست

[Reza]

چرا ماه صفر نحس است ⭐️ جواب 100 درصد درست​

>> سوال : چرا ماه صفر نحس است ؟


>> جواب :

سعد و نحس از واژه‌های متضاد در فرهنگ اسلامی هستند که در احادیث و آموزه‌های روایی به کار رفته اند؛ برای مثال در قرآن سخن از یوم نحس وجود دارد و این تعبیر در مصحف شریف به کار رفته است که این نشان می‌دهد چنین تعبیری در تاریخ زندگی بشر صحت دارد یعنی همان طور که ایامُ الله داریم ایام نحسات نیز داریم.

برای مثال در سوره مبارکه فصلت آیه ۱۶ به ایام نحس اشاره شده و می‌فرماید: «فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی أَیَّامٍ نَّحِسَاتٍ لِّنُذِیقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْیِ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَى وَهُمْ لَا یُنصَرُونَ»

اینجا صحبت از روز‌های نحسی است که عذاب الهی بر گروهی از انسان‌های فاسد، مشرک و منافق نازل شده است؛ و یا خداوند متعال در سوره مبارکه قمر آیه ۱۹ نیز فرموده است: «إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ»

ماه صفر یکی از تلخ‌ ترین ماه‌های سال برای مسلمانان است؛ زیرا حوادث ناگوار، دردناک و سختی مانند رحلت حضرت محمد (ص)، شهادت امام حسن (ع) و امام رضا (ع)، ورود سر مبارک امام حسین (ع) و کاروان اسرای کربلا به شهر شام، آغاز جنگ صفین و... در این ماه برای مسلمانان رخ داده است به همین دلیل این ماه به نحس و سنگین بودن شهرت پیدا کرده است؛

البته برخی علت شهرت این ماه به نحس بودن را پایان ماه‌های حرام (رجب، ذی‌القعده، ذی الحجه و محرم) و شروع دوباره جنگ و خونریزی بین قبایل عرب می‌دانند؛
اما از آن جایی که مسئله نحوست و سعد بودن ایام از پرکاربردترین مسائلی است که در طول تاریخ در بین همه اقوام رواج داشته است و همیشه عده‌ای برخی از روزها و ایام سال را نحس و برخی دیگر را مبارک قلمداد می‌کردند باعث شده است جملاتی نظیر «صفر ماه سنگینی است»، «صفر نحس است»، «در ماه صفر به کار مهم اقدام نکنید»، «در این ماه به سفر نروید» و ... فراوان شنیده شود.

شایان ذکر است که عده‌ای دیگر از بزرگان دین معتقد هستند که سعد و نحس بودن در ذات برخی از ایام است و رویدادهایی نظیر واقعه عاشورا، واقعه قدیر و... نیز که در برخی ایام اتفاق افتاده است نتیجه همین نحس و سعد بودن آن روز است.

در هر حال به‌ خاطر آرامش افراد، بزرگان دین از جمله مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح‌ الجنان به دلیل اینکه این ماه به نحوست شهرت دارد به پرهیز از انجام کارهای مهم در ماه صفر، پرداخت صدقه بسیار برای رفع بلا، روزه گرفتن، خواندن دو رکعت نماز در شب اول ماه صفربه نحوی که بعداز سوره «حمد» سوره «انعام» را خوانده شود و سپس از خداوند متعال بخواهد که او را از هر ترسی و هر دردی ایمن گرداند و خواندن روزانه ده مرتبه دعای

«یا شدیدَ القوی، یا شدیدَ المِحال، یا عزیزُ یا عزیزُ یا عزیزُ ذَلَّت بعظمتک جمیعُ خلقک فاکفِنی شرَّ خلقِک، یا مجملُ یا منعمُ یا مُفضِل یا لا إله إلّاأنت، سُبحانک إنّی کُنتُ من الظالمین، فاستجبنا له وَنجّیناه من الغمّ وَکذلک نُنجی المؤمنین، وَ صلّی الله علی محمّد و آله الطیّبین الطاهِری» تاکید فراوان کرده اند.