Q
Q.T
کاربر شهروند
- تاریخ ثبت‌نام
- 6/10/22
- نوشته‌ها
- 2,543
- پسندها
- 5,019
- امتیازها
- 113
- مدال ها
- 10
«درست آن لحظه که فکر می‌کردیم خوشبختیم»
داشتم فکر می‌کردم شاید دیگر کارون را نبینم. پشت سر ما، حیدری و حسام سه‌تار می‌زدند. ما صندلی‌ها را خوابانده بودیم و گوش می‌دادیم، حیدری آواز می‌خواند و من به تنها چیزی که فکر نمی‌کردم این بود که دفعه بعد سه‌تار را شکسته ببینم و … نفهمیدم چه‌طور خوابم برد … تا قبل از ۲ نیمه‌شب همه چیز به خوبی پیش می‌رفت. اتفاق درست لحظه‌ای رخ داد که همه ما احساس می‌کردیم خوشبختیم و به همه آن چه که می‌خواهیم رسیده‌ایم.
توی بیمارستان فهمیدم وضعیت چندان خوب نیست. بچه‌ها، آه و ناله می‌کردند. از حال بقیه خبر نداشتم. تمام تلاشم را می‌کردم که افراد بیشتری را ببینم. با دیدن هرکس در هر وضعیتی خوشحال می‌شدم که زنده است … وقتی مرا برای سونوگرافی و عکس‌برداری می‌بردند، دکتر به پرستار می‌گفت ۹ نفر مرده‌اند. من جبهه گرفتم که نه، غیرممکن است، اما پرستار گفت ما خودمان بردیم‌شان سردخانه و من ساکت شدم.
باز هم نمی‌دانستم چه کسانی فوت کرده‌اند، فقط می دانستم ۹ نفر هستند. تک‌تک بچه‌ها را جای فوت‌شده‌ها می‌گذاشتم و خاطرات مشترک‌مان و آخرین تصویری را که از آنها در ذهنم بود مرور می‌کردم و فکر می‌کردم از دست دادن هرکدام‌شان چه قدر مشکل است و چه قدر دوست‌شان دارم. حالا که بچه‌ها را توی دانشگاه می‌بینم احساس می‌کنم خدا دوباره آنها را به من بازگردانده است.
اینها بخشی از روایت #مریم_میرزاخانی از حادثه سقوط اتوبوس حامل دانشجوهای ریاضی در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۷۶ در راه بازگشت از نخستین سمینار دانشجویی ریاضی در دانشگاه شهید چمران اهواز به دره زال، حوالی شهر پلدختر استان لرستان است که طی آن شش دانشجوی دانشکده ریاضی شریف، یک دانشجوی ریاضی دانشگاه تهران و دو راننده جان باختند.
🔹 علیرضا سایه‌بان (متولد ۵۷، دانشجوی کارشناسی ریاضی شریف)، رضا صادقی (متولد ۵۶، دانشجوی کارشناسی ریاضی شریف)، مجتبی لطفعلی‌زاده مهرآبادی (متولد ۴۸، دانشجوی دکترای ریاضی شریف)، علی منفرد حیدری (متولد ۵۶، دانشجوی کارشناسی ریاضی شریف)، فرید کابلی کفشگیری (متولد ۵۴، دانشجوی کارشناسی ارشد ریاضی شریف)، آرمان بهرامیان (متولد ۵۷، دانشجوی کارشناسی ریاضی شریف) ومرتضی رضایی (دانشجوی ریاضی دانشگاه تهران) هفت دانشجوی جان‌باخته و مریم میرزاخانی و ایمان افتخاری، مشهورترین بازماندگان این حادثه بودند.
🔹 در سال ۷۹ تندیس مکعب چهاربعدی به یادبود جان‌باختگان این حادثه در فضای جلوی دانشکده ریاضی نصب شد. بعد از درگذشت مریم میرزاخانی در سال ۹۶ نیز دانشگاه بنای جدیدی را به یاد میرزاخانی و شش جان‌باخته حادثه سقوط اتوبوس در فضای مقابل دانشکده علوم ریاضی نصب کرد.
داشتم فکر می‌کردم شاید دیگر کارون را نبینم. پشت سر ما، حیدری و حسام سه‌تار می‌زدند. ما صندلی‌ها را خوابانده بودیم و گوش می‌دادیم، حیدری آواز می‌خواند و من به تنها چیزی که فکر نمی‌کردم این بود که دفعه بعد سه‌تار را شکسته ببینم و … نفهمیدم چه‌طور خوابم برد … تا قبل از ۲ نیمه‌شب همه چیز به خوبی پیش می‌رفت. اتفاق درست لحظه‌ای رخ داد که همه ما احساس می‌کردیم خوشبختیم و به همه آن چه که می‌خواهیم رسیده‌ایم.
توی بیمارستان فهمیدم وضعیت چندان خوب نیست. بچه‌ها، آه و ناله می‌کردند. از حال بقیه خبر نداشتم. تمام تلاشم را می‌کردم که افراد بیشتری را ببینم. با دیدن هرکس در هر وضعیتی خوشحال می‌شدم که زنده است … وقتی مرا برای سونوگرافی و عکس‌برداری می‌بردند، دکتر به پرستار می‌گفت ۹ نفر مرده‌اند. من جبهه گرفتم که نه، غیرممکن است، اما پرستار گفت ما خودمان بردیم‌شان سردخانه و من ساکت شدم.
باز هم نمی‌دانستم چه کسانی فوت کرده‌اند، فقط می دانستم ۹ نفر هستند. تک‌تک بچه‌ها را جای فوت‌شده‌ها می‌گذاشتم و خاطرات مشترک‌مان و آخرین تصویری را که از آنها در ذهنم بود مرور می‌کردم و فکر می‌کردم از دست دادن هرکدام‌شان چه قدر مشکل است و چه قدر دوست‌شان دارم. حالا که بچه‌ها را توی دانشگاه می‌بینم احساس می‌کنم خدا دوباره آنها را به من بازگردانده است.
اینها بخشی از روایت #مریم_میرزاخانی از حادثه سقوط اتوبوس حامل دانشجوهای ریاضی در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۷۶ در راه بازگشت از نخستین سمینار دانشجویی ریاضی در دانشگاه شهید چمران اهواز به دره زال، حوالی شهر پلدختر استان لرستان است که طی آن شش دانشجوی دانشکده ریاضی شریف، یک دانشجوی ریاضی دانشگاه تهران و دو راننده جان باختند.
🔹 علیرضا سایه‌بان (متولد ۵۷، دانشجوی کارشناسی ریاضی شریف)، رضا صادقی (متولد ۵۶، دانشجوی کارشناسی ریاضی شریف)، مجتبی لطفعلی‌زاده مهرآبادی (متولد ۴۸، دانشجوی دکترای ریاضی شریف)، علی منفرد حیدری (متولد ۵۶، دانشجوی کارشناسی ریاضی شریف)، فرید کابلی کفشگیری (متولد ۵۴، دانشجوی کارشناسی ارشد ریاضی شریف)، آرمان بهرامیان (متولد ۵۷، دانشجوی کارشناسی ریاضی شریف) ومرتضی رضایی (دانشجوی ریاضی دانشگاه تهران) هفت دانشجوی جان‌باخته و مریم میرزاخانی و ایمان افتخاری، مشهورترین بازماندگان این حادثه بودند.
🔹 در سال ۷۹ تندیس مکعب چهاربعدی به یادبود جان‌باختگان این حادثه در فضای جلوی دانشکده ریاضی نصب شد. بعد از درگذشت مریم میرزاخانی در سال ۹۶ نیز دانشگاه بنای جدیدی را به یاد میرزاخانی و شش جان‌باخته حادثه سقوط اتوبوس در فضای مقابل دانشکده علوم ریاضی نصب کرد.
