علتش چیه که بعضیا اینجورین..یکی رو میشناسم..اگه زنه بگه فلان مرد اخلاقش خوبه..تیکه تیکه اش میکنه..قهر و دعوا
نه دیگه اینجوریم که نیستم مگه طالبانه کلا سیستم اخلاقم این مدلیه تو زندگیم دست خودم هم نیست طرف مقابلم خودش می فهمه
من نه زود با کسی قاطی میشم نه زود از کسی خسته میشم
حتی طرف مقابلم ممکنه با خودش فکر کنه چقدر هم مغرور مزخرفم
اما خوب همونجوری که دیر با کسی قاطی میشم وقتی هم که با کسی صمیمی شدم دیگه میشه یه تیکه ای از قلبم
من نمی تونم نقش بازی کنم ادمهای زیادی دور بر خودم نگه دارم
ولی وقتی کسیو وارد زندگیم می کنم هم دوست دارم خوشحال تر از خودم ببینمش
هم وقتی خوشحاله قند تو دلم اب میشه حتی دوست ندارم هیچ کس دیگه ی غیر منو دوست داشته باشه
حتی دلم نمی خواد وقتی ناراحته ناراحتیشو با کسی جز خودم تقسیم کنه
هم حسود میشم غیرتی میشم حساس میشم
ولی می دونی چیه من یا کسیو تو زندگیم راه نمیدم یا بودنش میشه دلیل بودنه من
