می شود چند برداشت مختلف از ضرب المثل دو قورت و نیمش باقیه داشت که در ادامه آن ها بررسی می کنیم. کافی است با ما همراه باشید.
1- افرادی که بجای تشکر کردن برای لطفی که به آن ها کرده ایم از ما طلبکار می شوند.
2- افرادی که به ما آسیب رسانده اند و باعث ناراحتی ما شده اند اما بجای اینکه ناراحت و نگرن باشند، انتظار بخشش و نوازش از سمت ما دارند.
3- کسی که بیشتر از حق خودش درخواست می کند و طمع زیادی دارد.
در اینگونه موارد اصطلاحا از ضرب المثل هنوز دو قورت و نیمش باقی مونده استفاده می کنیم.
ریشه و داستان ضرب المثل دو قورت و نیمش باقیه
داستان این حکایت به زمان حضرت سلیمان و مهمانی دادن به حیوانات بر می گردد. حضرت سلیمان زبان همه جانوران را میدانست، او یک بار از خداوند خواست تا یک روز، تمام مخلوقات را به مهمانی دعوت کند و غذا بدهد.
از سمت خداوند برای حضرت سلیمان پیغام آمد که هیچکس غیر از پروردگار نمی تواند تمام موجودات من را سیر کند اما حضرت سلیمان اصرار کرد و خداوند نیز خواسته او را پذیرفت.
مهمانی برگزار شد و هنگامی که نوبت غذا دادن به یکی از ماهی های بزرگ دریا رسید همه غذاها را خورد و بدون اینکه سیر شود دوباره طلب غذا کرد.
حضرت سلیمان از این کار ماهی تعجب کرد. خدمتکاران از ماهی پرسیدند: مگر یک وعده غذای تو چقدر است؟
ماهی گفت: خدا هرروز به من ۳ وعده غذا می دهد و در هر وعده هم سه قورت غذا. این تازه نیم قورت بود! هنوز دو قورت و نیم دیگرش باقی مانده است!
اینگونه بود که ضرب المثل دو قورت و نیمش باقی است شکل گرفت. .
آخرین ویرایش: