Reza
کاربر شهروند
- تاریخ ثبت‌نام
- 1/7/22
- نوشته‌ها
- 1,834
- پسندها
- 2,425
- امتیازها
- 113
- مدال ها
- 6
مقداد بن عمرو بحرانی (عربی : المقداد بن عمرو ٱلْبَهْرَانِیّ ، المقداد بن عمرو البحرانی)، معروف به مقداد بن الاسود الکندی. یکی از یاران پیامبر اسلام حضرت محمد بود. کنیه او ابومعبد (عربی : أبومعبد) بود. مقداد در شرق عربستان به دنیا آمد. در زادگاهش فراری شد و به مکه شتافت و در آنجا به خدمت اسودالکندی پرداخت.
مقداد موفق شد نظر ارباب خود را جلب کند و او نیز به نوبه خود او را به عنوان پسر خود پذیرفت.
کنیه : ابومعبد، ابوسعید
زادروز : 16 عام‌الفیل (24 سال قبل از بعثت) در حضرموت
زادگاه : یمن
محل زندگی : حضرموت، مکه، مدینه
همسر(های) : ضباعة بنت زبیر (دختر عموی پیامبر اسلام(ص))
فرزندان : عبدالله بن مقداد، کریمه بنت مقداد
درگذشت : 33 ق مدینه
مدفن : مدینه (قبرستان بقیع)
حضور در جنگ ها : بدر و جنگ‌های دیگر
هجرت به : حبشه و مدینه
دلیل شهرت : یکی از ارکان اربعه
نقش های برجسته : از یاران برجسته امام علی (ع)
دیگر فعالیت ها : مخالفت با خلفاء خصوصاً در واقعه سقیفه
مقداد بعداً اسلام آورد و یکی از اولین کسانی بود که به دین جدیدی که حضرت محمد (ص) بنیانگذاری کرد، قبل از اینکه به دلیل آزار و اذیت مشرکان مکه به مدینه مهاجرت کرد، روی آورد. مقداد پس از نازل شدن آیه قرآنی که شخص را از لغو نسب خود منع می کند، از استفاده از «ابن اسود» به عنوان نام خود صرف نظر کرد و از نسبت خونی واقعی خود از پدرش «ابن عمرو» استفاده کرد. مقداد در تاریخ در مدینه به عنوان یاران دلیر حضرت محمد (ص) شناخته می شد و مورخان مسلمان آن را اولین سوارکار مسلمان می گویند، مقداد در تمام عملیات های نظامی زیر نظر حضرت محمد (ص) شرکت داشت.
پس از مرگ حضرت محمد (ص)، مقداد به خدمت به اسلام زیر نظر راشدین ادامه داد، جایی که به شدت در فتح شام توسط مسلمانان و بعداً فتح مصر توسط مسلمانان شرکت داشت. نماز جنازه مقداد به عهده خلیفه بود.
مقداد بن عمرو که بود ؟
مقداد تنها مسلمانی است که در جنگ بدر سوار بر اسب می شد و دیگران یا سوار شتر می شدند یا راه می رفتند. مقداد در این نبرد، فرماندهی جناح چپ ارتش مسلمانان را برعهده داشت. اما در منابع دیگر ثبت شده است که در واقع حداقل سه سوار در نیروهای مسلمانان شرکت داشتند که عبارتند از مقداد، زبیر بن العوام و مرثد بن ابی مرثد. اسبی که مقداد داشت بازاجه نام داشت. مقداد قبل از جنگ با استناد به قرآن به پیامبر (ص) گفت:
«ای رسول خدا، آنچه را که به آن دستور داده ای، ادامه بده، ما با تو هستیم، به خدا سوگند ما هرگز مانند بنی اسرائیل با موسی رفتار نخواهیم کرد و نخواهیم گفت: با خدای خود برو و بجنگ، ما اینجا می مانیم. ما به شما نخواهیم گفت: با خدا بروید و بجنگید، ما با شما هستیم! سوگند به خدایی که تو را به پیامبری بر راه راست فرستاد، حتی اگر ما را به برک الغماد برسانی، همراه تو می جنگیم تا به آن برسی».
پس از جنگ بدر، مقداد و زبیر هر دو به دلیل شرکت در نبرد سوار بر اسب، دو برابر غنائم معمولی سرباز، دریافت کردند.
بعدها در جنگ احد گفته می شود که او به عنوان تیرانداز خدمت می کرد. بعدها در جنگ ذی قراد که بنی غطافان به فرماندهی عبدالرحمن فرجی برای یورش به مدینه آمدند، در کنار اخرم و ابوقتاده با عبدالرحمن جنگیدند. فرجی، اخرم در این جنگ جان باخت، اما مقداد و ابوقتاده موفق شدند انتقام رهبر خود را بگیرند و لشکر عبدالرحمن را فراری دهند. این گزارش در کتاب واقدی کتاب مغازی نیز آمده است مقداد تا زمان مرگ حضرت محمد (ص) در تمام جنگ های پیامبر حضور داشت.
مقداد موفق شد نظر ارباب خود را جلب کند و او نیز به نوبه خود او را به عنوان پسر خود پذیرفت.
چکیده ای از زندگی نامه مقداد بن عمرو
مشخصات فردی
نام کامل : مقداد بن عمرو بن ثعلبهکنیه : ابومعبد، ابوسعید
زادروز : 16 عام‌الفیل (24 سال قبل از بعثت) در حضرموت
زادگاه : یمن
محل زندگی : حضرموت، مکه، مدینه
همسر(های) : ضباعة بنت زبیر (دختر عموی پیامبر اسلام(ص))
فرزندان : عبدالله بن مقداد، کریمه بنت مقداد
درگذشت : 33 ق مدینه
مدفن : مدینه (قبرستان بقیع)
مشخصات دینی
زمان اسلام آوردن : جزء نخستین گروندگانحضور در جنگ ها : بدر و جنگ‌های دیگر
هجرت به : حبشه و مدینه
دلیل شهرت : یکی از ارکان اربعه
نقش های برجسته : از یاران برجسته امام علی (ع)
دیگر فعالیت ها : مخالفت با خلفاء خصوصاً در واقعه سقیفه
مقداد بعداً اسلام آورد و یکی از اولین کسانی بود که به دین جدیدی که حضرت محمد (ص) بنیانگذاری کرد، قبل از اینکه به دلیل آزار و اذیت مشرکان مکه به مدینه مهاجرت کرد، روی آورد. مقداد پس از نازل شدن آیه قرآنی که شخص را از لغو نسب خود منع می کند، از استفاده از «ابن اسود» به عنوان نام خود صرف نظر کرد و از نسبت خونی واقعی خود از پدرش «ابن عمرو» استفاده کرد. مقداد در تاریخ در مدینه به عنوان یاران دلیر حضرت محمد (ص) شناخته می شد و مورخان مسلمان آن را اولین سوارکار مسلمان می گویند، مقداد در تمام عملیات های نظامی زیر نظر حضرت محمد (ص) شرکت داشت.
پس از مرگ حضرت محمد (ص)، مقداد به خدمت به اسلام زیر نظر راشدین ادامه داد، جایی که به شدت در فتح شام توسط مسلمانان و بعداً فتح مصر توسط مسلمانان شرکت داشت. نماز جنازه مقداد به عهده خلیفه بود.
زندگینامه مقداد بن عمرو:
مقداد در 16 عام‌الفیل (24 سال قبل از بعثت) در حضرموت یمن از عمرو البحرانی به دنیا آمد. او پس از وقوع حادثه ای که بین او و یکی از هم قبیله ها به نام ابوشمر بن حجر کندی رخ داد، رهسپار مکه شد و او را فراری داد و از خانه اش به مکه گریخت. در مکه به خدمت مردی به نام اسود بن عبدالیغوتس کندی رفت که چندین بار استاد خود را تحت تأثیر قرار داد و اسود به او لطف کرد و بعداً او را به فرزندی پذیرفت و بدین ترتیب مقداد را وادار کرد که بیشتر به مقداد بن اسود الکندی معروف باشد تا مقداد بن عمرو.
مقداد بن عمرو که بود ؟
زیر نظر حضرت محمد (ص)
هنگامی که اسلام توسط حضرت محمد (ص) معرفی شد، مقداد جزو هفت نفر اول بود که اسلام را پذیرفتند، اگرچه او ایمان جدید خود را از اسود بن عبدالیاقوت پنهان کرد. او بعداً برای فرار از آزار و اذیت قبیله قریش، همراه با مسلمانان دیگر به مدینه هجرت کرد. هنگامی که مسلمانان به مدینه مهاجرت کردند، مقداد و عتبه بن غزوان در تلاش برای تعقیب مسلمانان وانمود کردند که از مشرکان مکه پیروی می کنند. اما، هنگامی که با گروهی از مهاجران مسلمان که از مکه فرار کردند، برخورد کردند، مقداد و عتبه بلافاصله از مکه جدا شدند و در عوض به مسلمانان در حال مهاجرت به مدینه پیوستند.مقداد تنها مسلمانی است که در جنگ بدر سوار بر اسب می شد و دیگران یا سوار شتر می شدند یا راه می رفتند. مقداد در این نبرد، فرماندهی جناح چپ ارتش مسلمانان را برعهده داشت. اما در منابع دیگر ثبت شده است که در واقع حداقل سه سوار در نیروهای مسلمانان شرکت داشتند که عبارتند از مقداد، زبیر بن العوام و مرثد بن ابی مرثد. اسبی که مقداد داشت بازاجه نام داشت. مقداد قبل از جنگ با استناد به قرآن به پیامبر (ص) گفت:
«ای رسول خدا، آنچه را که به آن دستور داده ای، ادامه بده، ما با تو هستیم، به خدا سوگند ما هرگز مانند بنی اسرائیل با موسی رفتار نخواهیم کرد و نخواهیم گفت: با خدای خود برو و بجنگ، ما اینجا می مانیم. ما به شما نخواهیم گفت: با خدا بروید و بجنگید، ما با شما هستیم! سوگند به خدایی که تو را به پیامبری بر راه راست فرستاد، حتی اگر ما را به برک الغماد برسانی، همراه تو می جنگیم تا به آن برسی».
پس از جنگ بدر، مقداد و زبیر هر دو به دلیل شرکت در نبرد سوار بر اسب، دو برابر غنائم معمولی سرباز، دریافت کردند.
بعدها در جنگ احد گفته می شود که او به عنوان تیرانداز خدمت می کرد. بعدها در جنگ ذی قراد که بنی غطافان به فرماندهی عبدالرحمن فرجی برای یورش به مدینه آمدند، در کنار اخرم و ابوقتاده با عبدالرحمن جنگیدند. فرجی، اخرم در این جنگ جان باخت، اما مقداد و ابوقتاده موفق شدند انتقام رهبر خود را بگیرند و لشکر عبدالرحمن را فراری دهند. این گزارش در کتاب واقدی کتاب مغازی نیز آمده است مقداد تا زمان مرگ حضرت محمد (ص) در تمام جنگ های پیامبر حضور داشت.
