🌱روز شعر و ادب پارسی

[بهاره]

ناز چشمانت کشم آنقدر، حیرانت کنم
بی وفا در قدرت من نیست زندانت کنم

نذر کردم گر تو را روزی به دستت آورم
نوگل این بوستان شمع شبستانت کنم

جام دل انداختی با غیر هم پیمان شدی
مرغ در دام توام، ناچار فرمانت کنم

بنده عشق تو بودن منتهای زندگی ست
جان نا چیزی که دارم آن به قربانت کنم

دل پریشانی مکن جانا که عمری در سکوت
لب فرو بستم مبادا تا پریشانت کنم

کاش در صحن خلوص عشق چون آزاده ای
مفتخر بودم به یک لبخند مهمانت کنم

ابر بودم، آسمان بودی ولی غافل که من
میتوانستم به آهی غرق بارانت کنم...

مرحمے گر بر دلم باشے طبیبت می‌شوم
چون بخواهے یا نخواهے دل‌فریبت می‌شوم

در گلستان وجودت می‌نشینم روز و شب
همچو پروانه اسیر عطر سیبت می‌شوم

مهر تو افتاده بر دل عاشق رویت شدم
عاشقے دلخسته و بے شک حبیبت می‌شوم

من شبیه اسب وحشے تاختم بر قلب تو
گرچه سرڪش بوده‌ام رام و نجیبت می‌شوم

گرچه استادے و درسے از محبت داده‌ای
در ڪلاس عاشقے گاهے رقیبت می‌شوم

شهریار🌹
‌

 

[گلسا]

مرحمے گر بر دلم باشے طبیبت می‌شوم
چون بخواهے یا نخواهے دل‌فریبت می‌شوم

در گلستان وجودت می‌نشینم روز و شب
همچو پروانه اسیر عطر سیبت می‌شوم

مهر تو افتاده بر دل عاشق رویت شدم
عاشقے دلخسته و بے شک حبیبت می‌شوم

من شبیه اسب وحشے تاختم بر قلب تو
گرچه سرڪش بوده‌ام رام و نجیبت می‌شوم

گرچه استادے و درسے از محبت داده‌ای
در ڪلاس عاشقے گاهے رقیبت می‌شوم

شهریار🌹
‌

بی‌عشق چه فرسوده،چه فرسوده‌ای، ای دل!
انگار که عمری است نیاسوده‌ای، ای دل!

بیهوده از این سوی بدان سو زده‌ای گام
در عشق اگر پای نفرسوده‌ای، ای دل!

چندین که غریب همه‌ای، ای همه ایام
همراه که؟ هم سوی کجا بوده‌ای ای دل؟

تا نگذری از خویش چو زآتش که سیاوش
با عالمی از آب هم آلوده‌ای ای دل!

تا شعله‌ور از عشق نباشی، به دم سرد
هر بار به جز درد نیفزوده‌ای، ای دل!

از صفحه‌ی بی‌آینه، دیدار چه جویی؟
تا شیشه به سیماب نیندوده‌ای، ای دل!

چیزی نفروشند و پشیزی نخرندت،
بی‌عشق که بیهوده بیهوده‌ای، ای دل!

 

[بهاره]

بی‌عشق چه فرسوده،چه فرسوده‌ای، ای دل!
انگار که عمری است نیاسوده‌ای، ای دل!

بیهوده از این سوی بدان سو زده‌ای گام
در عشق اگر پای نفرسوده‌ای، ای دل!

چندین که غریب همه‌ای، ای همه ایام
همراه که؟ هم سوی کجا بوده‌ای ای دل؟

تا نگذری از خویش چو زآتش که سیاوش
با عالمی از آب هم آلوده‌ای ای دل!

تا شعله‌ور از عشق نباشی، به دم سرد
هر بار به جز درد نیفزوده‌ای، ای دل!

از صفحه‌ی بی‌آینه، دیدار چه جویی؟
تا شیشه به سیماب نیندوده‌ای، ای دل!

چیزی نفروشند و پشیزی نخرندت،
بی‌عشق که بیهوده بیهوده‌ای، ای دل!

بیمار غم عشقم و بهبود نیابم
الا که به درد و به دوای تو بمیرم

در هر نفسم جان به هوای تو زند بال
تا هر دمی ای جان به هوای تو بمیرم

ای مطرب عشاق در این باز پسینم
دریاب که با نای و نوای تو بمیرم

 

[اعتصامی]

مرسی عزیزم قربونت ❤️


هزار درد فرستادیم به جان لیکن

چو آمدی همه آن دردها دوا کردی

کلید گنج غزلهای شهریار توئی

بیا که پادشه ملک دل گدا کردی

خواهش میکنم جانم
خدانکنه 💓😍

 

[بهاره]

خواهش میکنم جانم
خدانکنه 💓😍

عزیزمی 🌹🌹

 

[اعتصامی]

عزیزمی 🌹🌹

محبت داری گیانم 💓