گعده شاعرانه با مولانا (مشاعره) 🦋

[sahar♡]

بشنـو این نی چون شکــایت می‌کـــنـد
از جـداییــهـــا حکـــــایت مـــی‌کــــنـد

کــــز نیستـــان تـــا مـــــرا ببریــــده‌انـد
در نفیــــــرم مــــــرد و زن نالیـــــده‌انـد

سینه خواهم شرحـــه شرحـــه از فراق
تـــا بگـــویــم شـــرح درد اشتیـــــاق

هـــر کسی کو دور ماند از اصل خویش
بـــاز جویـــد روزگــــــار وصـــل خـــویش

مــن بــــه هــــر جمعیتی نالان شـــدم
جفــت بــدحالان و خوش‌حالان شـــدم

هــر کســی از ظن خــود شــد یـار من
از درون مـن نجســت اســـرار مــن

ســـر مــن از نالـــه‌ی مـــن دور نیست
لیـک چشم و گوش را آن نور نیست…

 

[sahar♡]

من محو خدایم و خدا آن منست

هر سوش مجوئید که در جان منست

سلطان منم و غلط نمایم بشما

گویم که کسی هست که سلطان منست

#مولانا

 

[sahar♡]

صورتگر نقاشم هر لحظه بتی سازم
وانگه همه بت ها را در پیش تو بگدازم

صد نقش برانگیزم با روح درآمیزم
چون نقش تو را بینم در آتشش اندازم

تو ساقی خماری یا دشمن هشیاری
یا آنکه کنی ویران هر خانه که می سازم

جان ریخته شد بر تو آمیخته شد با تو
چون بوی تو دارد جان جان را هله بنوازم

هر خون که ز من روید با خاک تو می گوید
با مهر تو همرنگم با عشق تو هنبازم

در خانه آب و گل بی توست خراب این دل
یا خانه درآ جانا یا خانه بپردازم

#مولانا

 

[sahar♡]

ای خداوند یکی یار جفا کارش ده
دلبر عشوه گر و سرکش و خونخوارش ده

چند روزی ز پی تجربه بیمارش کن
با طیبان دغا پیشه سر و کارش ده

تا بداند که شب ما به چسان میگذرد
درد عشقش ده و عشقش ده و بسیارش ده
#مولانا

 

[sahar♡]

نه سلامم نه علیکم
نه سپیدم نه سیاهم

نه چنانم که تو گویی
نه چنینم که تو خوانی

و نه آنگونه که گفتند و شنیدی
نه سمائم نه زمینم

نه به زنجیر کسی بسته ام و برده ی دینم
نه سرابم

نه برای دل تنهایی تو جام شرابم
نه گرفتارو اسیرم

نه حقیرم, نه فرستاده ی پیرم
نه به هر خانه و مسجد ومیخانه فقیرم

نه جهنم ,نه بهشتم
چنین است سرشتم

این سخن را من از امروز نه گفتم, نه نوشتم
بلکه از صبح ازل با قلم نور نوشتم...

گر به این نقطه رسیدی
به تو سربسته و در پرده بگویم

تا کسی نشود این راز گهربار جهان را
آنچه گفتند و سرودند تو آنی

خودِ تو جان جهانی
گر نهانی و عیانی

تو همانی که همه عمر بدنبال خودت نعره زنانی
تو ندانی که خود آن نقطه عشقی

تو خود اسرار نهانی
تو خود باغ بهشتی

تو بخود آمده از فلسفه ی چون و چرایی
به تو سوگند

که این راز شنیدی و نترسیدی و بیدار شدی در همه افلاک بزرگی

نه که جزئی
نه که چون آب در اندام سَبوئی

تو خودِ اویی بخود آی
تا که در خانه متروکه ی هر کس ننشینی و

بجز روشنی شعشعه ی پرتو خود،
هبج نبینی و گلِ وصل بچینی

#مولانا

 

[sahar♡]

ای قـوم بــه حج رفتـه کجایید کجایید
معشــوق همیــن جـاست بیایید بیایید

معشــوق تــو همسـایه و دیــوار به دیوار
در بادیه ســرگشته شمـــا در چــه هوایید

گــر صـــورت بی‌صـــورت معشـــوق ببینیــد
هــم خـــواجه و هــم خانه و هم کعبه شمایید

ده بـــــار از آن راه بـــدان خـــانه بـــرفتیــــد
یــک بـــار از ایـــن خانــه بــر این بام برآیید

آن خانــــه لطیفست نشان‌هـــاش بگفتیــد
از خــواجــــه آن خــــانـــــه نشانـــی بنماییـــد

یک دستـــه گــل کــو اگـــر آن بـــــاغ بدیدیت
یک گـــوهر جــــان کـــو اگـــر از بحر خدایید

با ایــــن همـه آن رنج شما گنج شما باد
افسوس که بر گنج شما پرده شمایید

 

[sahar♡]

خواهم گرفتن اکنون آن مایه صور را

دامی نهاده‌ام خوش آن قبله نظر را

دیوار گوش دارد آهسته‌تر سخن گو

ای عقل بام بررو ای دل بگیر در را

اعدا که در کمینند در غصه همینند

چون بشنوند چیزی گویند همدگر را

گر ذره‌ها نهانند خصمان و دشمنانند

در قعر چه سخن گو خلوت گزین سحر را

ای جان چه جای دشمن روزی خیال دشمن

در خانه دلم شد از بهر رهگذر را

رمزی شنید زین سر زو پیش دشمنان شد

می‌خواند یک به یک را می‌گفت خشک و تر را

زان روز ما و یاران در راه عهد کردیم

پنهان کنیم سر را پیش افکنیم سر را

ما نیز مردمانیم نی کم ز سنگ کانیم

بی زخم‌های میتین پیدا نکرد زر را

دریای کیسه بسته تلخ و ترش نشسته

یعنی خبر ندارم کی دیده‌ام گهر را

#مولانا

 

[sahar♡]

سیر نمی شوم زتو ، ای مه جان فزای من
جور مکن جفا مکن ، نیست جفا سزای من

با ستم و جفا خوشم ، گرچه درون آتشم
چونکه تو سایه افکنی بر سرم ای همای من

#مولانا

 

[sahar♡]

شاعرم گوهر فروشم مهر یاران میخرم
همچو دریا می خروشم ناز جانان میخرم

می نویسم تا غزل٬ بر وصف یار مهربان
می برم بر منزل اش٬ دل را چه آسان میخرم

#مولانا

 

[sahar♡]

هر لحظه که تسلیمم
در کارگه تقدیر
آرامتر از آهو
بی ‌باک تر از شیرم

هر لحظه که می کوشم
در کار کنم تدبیر
رنج از پی رنج آید
زنجیر پی زنجیر

#مولانا