زندگینامه دانیال نبی علیه السلام

[اعتصامی]

به باور ادیان ابراهیمی یکی از مهمترین پیامبران بنی اسرائیل در هفت قرن پیش از میلاد مسیح، دانیال نبی است. دانیال نبی از قبیله‌ی یهودا و تبارش به پسر چهارم از همسر اول یعقوب باز می‌گردد. او پس از حمله‌ی بابلیان به یهودا اسیر می‌شود و در عراق امروزی به اسارت برده می‌شود. در زمان اسارت دانیال این شانس را پیدا کرد که به علوم کلدانیان و زبان مقدس تسلط یابد. اولین واقعه‌ای که سبب نفوذ دانیال نبی گردید تعبیر خواب نبوکد نصر بود. بدین گونه ادعای پیغمبری کرد و پس از تسلط ایرانیان بر بابل، دانیال نبی مورد توجه کوروش کبیر، پادشاه ایران قرار گرفت. بدین ترتیب او به همراه تعدادی از یهودیان به ایران مهاجرت کرد و در شوش ساکن شد.
پس از کوروش کبیر، دانیال به مقام وزارت در دربار داریوش رسید. دیگر درباریان به سبب حسادت به او، درصدد ضربه زدن به دانیال از راه اعتقادات مذهبی او درآمدند. آن‌ها حکمی از پادشاه درخواست کردند که اگر کسی در مدت سی روز خواسته‌های خود را از کسی به جز پادشاه بخواهد و به عبادت خدا بپردازد در چاه شیران افکنده شود. دانیال نبی مطابق عادت روزانه‌ی خود، هر روز برای عبادت به سمت اورشلیم می‌ایستاد تا نمازهای یهودی خود را بر پا دارد. همین بهانه‌ای شد تا او را به خاطر آوردن نام خدای یکتا و طلب حاجت از او ،برخلاف تمایل پادشاه به چاه شیران بیاندازند. به خواست پروردگار دانیال از جانب شیران آسیبی ندید و فردای آن واقعه دشمنانش خوراک شیران شدند.

وی در طی سفری که برای بازدید و زیارت به بیت المقدس داشت، در دامنه تپه ای در کنار رود شاوور درگذشت و جسد او مومیایی شد. دانیال نبی کتابی به نام کتاب دانیال دارد که در دوازده فصل نگاشته شده است. در این کتاب به پیامبر اسلام و موعود شیعیان نیز اشاره شده است. همین مطلب و شناسایی جسد دانیال نبی پس از حمله‌ی خلیفه‌ی دوم به ایران، توسط حضرت علی علیه السلام سبب توجه شیعه به مقبره‌ی دانیال نبی شده است.

امروزه در کاشی کاری های مقابل آرامگاه حضرت دانیال چنین عبارتی از حضرت علی (ع) نقش بسته است:
«هر کس برادرم دانیال را زیارت کند مرا زیارت کرده‌است