فهرست مطالب
عواقب در مقابل مجازات ها
چه چیزی یک نتیجه را موثر می کند؟
استراتژی های انضباطی که باید امتحان کنید
آیا استراتژی تنبه‌ای شما برای کودکتان موثر است یا مضر؟
همه بچه ها گاهی اوقات اشتباه می کنند، قوانین را زیر پا می گذارند و محدودیت ها را امتحان می کنند. این بخشی از بچه بودن و یادگیری رفتار مناسب است. نقش والدین تعیین مرزها و ارائه نظم و انضباط مؤثر برای جلوگیری از رفتار نامطلوب و تقویت خوب است. والدین این را می‌دانند، اما گفتن این کار بسیار ساده‌تر از انجام آن است. در واقع، تقریباً هر والدینی اعتراف می‌کند که پیدا کردن بهترین راه برای واکنش به رفتار نادرست می‌تواند واقعاً چالش‌برانگیز باشد، مخصوصاً در گرماگرم لحظه.
کارولین فولتون، روانشناس روانشناس کودک و نوجوان در بیمارستان نورث وسترن مدیسین مرکزی دوپیج در وینفیلد، می‌گوید: وقتی بزرگسالان به شیوه‌ای آرام، مفید و سازگار با تمرکز بر آموزش بهتر کردن به فرزندانشان پاسخ می‌دهند، می‌آموزند که در آینده انتخاب‌های بهتری داشته باشند . ایلینوی با این حال، همه مداخلات بزرگسالان یکسان ایجاد نمی شوند، و برخی ممکن است بیشتر از اینکه مفید باشند، ضرر داشته باشند.
یعنی والدین تمایل دارند از عواقب یا تنبیه استفاده کنند. تنبیه ها معمولاً رفتار منفی بیشتری را تحریک می کنند - و ممکن است به عزت نفس کودک و رابطه والدین و فرزند
بفهمند چه اشتباهی انجام داده‌اند. درباره شیوه های انضباطی که در واقع برای مهار تخلفات آینده مؤثر است، بیشتر بیاموزید.
تفاوت در نتیجه در مقابل مجازات
دکتر فولتون می‌گوید: در حالی که هم عواقب و هم تنبیه‌ها هدفشان شکل‌دهی و مدیریت رفتار بچه‌ها است، تفاوت‌های بزرگی در نحوه تأثیرگذاری آنها بر بچه‌ها وجود دارد. تنبیه ها در مورد ایجاد رنج و شرم در کودکان به خاطر اشتباهاتشان است. آنها ممکن است به منظور ایجاد احساس بد در کودکان باشند. در حالی که عواقب ممکن است شامل برخی ناراحتی ها باشد، هدف این است که کودک رفتار خود را با نتایج اعمال خود پیوند دهد تا انگیزه لازم را برای انتخاب دفعه بعد به دست آورد.
نمونه هایی از مجازات ها
تنبیه ها لزوماً به رفتار کودک مربوط نمی شوند و ممکن است شامل فریاد زدن، انتقاد کردن، خجالت کشیدن، تهدید، سلب امتیازات یا آسیب جسمی (که به آن تنبیه بدنی یا کتک زدن نیز می گویند) باشد. به عنوان مثال، اگر یک کودک 5 ساله وقتی از او خواسته می شود اسباب بازی های خود را بر نگیرد، والدینش ممکن است آنها را کتک بزنند. هدف از درد جسمانی این است که به کودک یادآوری کند که دیگر هرگز این رفتار را انجام ندهد. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که در عوض، کودک ممکن است به سادگی احساس ترس، عصبانیت یا رنجش کند.
نمونه‌های دیگر عبارتند از پاسخ دادن به رفتار نادرست کودک در مدرسه با کوتاه کردن موی شرم‌آور برای "آموزش درس" یا شرمسار کردن پسری که اتاقش را نگه نمی‌دارد با گرفتن عکس و پست کردن آنها در رسانه‌های اجتماعی.
دکتر آلیزا پرسمن ، روانشناس در بیمارستان کودکان Mount Sinai Kravis در شهر نیویورک و استادیار بالینی در بخش اطفال در می گوید: «مجازات اغلب باعث می شود بچه ها نسبت به آنچه که هستند احساس بدی داشته باشند – بر خلاف آنچه انجام می دهند. دانشکده پزشکی ایکان در کوه سینا. بعلاوه، کودکانی که با مسائل مربوط به ارزش خود مواجه می شوند، در آینده احتمال بیشتری برای بدرفتاری خواهند داشت.
دکتر پرسمن توضیح می‌دهد که تنبیه‌ها همچنین می‌توانند نتیجه معکوس داشته باشند، زیرا باعث می‌شوند بچه‌ها بر خشم خود نسبت به والدین خود تمرکز کنند، نه اینکه فکر کنند دفعه بعد چه کاری می‌توانند بهتر انجام دهند. به عنوان مثال، یک کودک ممکن است فکر کند، "مادر من بد است" به جای "من اشتباه کردم".
چه چیزی یک نتیجه را موثر می کند؟
دکتر فولتون می‌گوید: پیامدها زمانی یک استراتژی مؤثر هستند که اعمال کودک را به نتیجه نهایی مرتبط می‌کنند و به او اجازه می‌دهند واقعاً از انتخاب‌های رفتاری خود بیاموزند. عواقب آن به جای اینکه بخواهد کودک را به خاطر یک اشتباه رنج ببرد، بر آموزش کودکان برای انجام کارهای بهتر در آینده متمرکز است. کودکان از اشتباهات خود خجالت نمی کشند و شرمنده نمی شوند. در عوض، آنها پیامد معقول یا مورد انتظاری را از رفتار خود تجربه می کنند. این یک فرصت یادگیری فوق العاده است.
به عنوان مثال، اگر یک کودک 5 ساله زمانی که به او گفته می‌شود اسباب بازی های خود را بر نمی دارد، ممکن است والدینش اسباب بازی های خود را برای بقیه روز بردارند. این موثر است زیرا این تجربه به کودک کمک می کند تا دفعه بعد آنها را کنار بگذارد تا بتواند از اسباب بازی های خود لذت ببرد.
اگر یک کودک 7 ساله با والدین خود صحبت کند، آنها ممکن است یک کار اضافی را به آنها اختصاص دهند تا انجام دهند. این تاکتیک جواب می دهد زیرا در این صورت کودک به احتمال زیاد از صحبت های غیر محترمانه خود جلوگیری می کند تا از انجام کارهای اضافی اجتناب کند. به همین ترتیب، اگر یک نوجوان 12 ساله اتاق خواب خود را تمیز نکند، ممکن است تا زمانی که اتاقش تمیز نشده باشد، اجازه استفاده از تلفن خود را نداشته باشد، واکنشی که به عنوان انگیزه ای برای انجام کار عمل می کند.
روی مبلمان بپرند، شما ممکن است تصمیم بگیرید که در خانه شما مشکلی ندارد. یا شاید بچه ها اجازه داشته باشند در آشپزخانه شما به قابلمه ها و ماهیتابه ها بکوبند، اما در خانه مادربزرگ، این یک نه است.
ایجاد مجموعه ای واضح از قوانین خانه بسیار مهم است تا فرزندان شما بدانند چه چیزی مجاز است و چه نوع رفتاری ممنوع است. ایجاد قوانین واضح یک راه ساده برای کاهش مشکلات رفتاری و افزایش سازگاری با نظم و انضباط شما است.
بچه ها به قوانین کافی نیاز دارند تا احساس امنیت کنند. اما، اگر قوانین زیادی به آنها بدهید، ممکن است پیشرفت آنها را خفه کنید.
صرف نظر از اینکه فرزندان شما چند سال دارند یا چند فرزند دارید، پنج نوع قانون وجود دارد که همه بچه ها به آنها نیاز دارند.
5 نوع قوانین خانگی که بچه ها نیاز دارند:
فهرست مطالب
●ایمنی
●اخلاق
●عادت های سالم
●مهارتهای اجتماعی
●آمادگی در دنیای واقعی
در حالی که خواهر شما ممکن است به فرزندانش اجازه دهد روی مبلمان بپرند، شما ممکن است تصمیم بگیرید که در خانه شما مشکلی ندارد. یا شاید بچه ها اجازه داشته باشند در آشپزخانه شما به قابلمه ها و ماهیتابه ها بکوبند، اما در خانه مادربزرگ، این یک نه است.
ایجاد مجموعه ای واضح از قوانین خانه بسیار مهم است تا فرزندان شما بدانند چه چیزی مجاز است و چه نوع رفتاری ممنوع است. ایجاد قوانین واضح یک راه ساده برای کاهش مشکلات رفتاری و افزایش سازگاری با نظم و انضباط شما است.
بچه ها به قوانین کافی نیاز دارند تا احساس امنیت کنند. اما، اگر قوانین زیادی به آنها بدهید، ممکن است پیشرفت آنها را خفه کنید.
صرف نظر از اینکه فرزندان شما چند سال دارند یا چند فرزند دارید، پنج نوع قانون وجود دارد که همه بچه ها به آنها نیاز دارند.
1. قوانینی که ایمنی را ارتقا می دهند
قوانین ایمنی شامل ایمنی فیزیکی و ایمنی عاطفی است. وقتی بچه‌ها احساس امنیت می‌کنند، آزادند انرژی‌شان را روی کشف استعدادها و محیط‌شان متمرکز کنند.
ایمنی فیزیکی ممکن است مواردی مانند موارد زیر را مورد توجه قرار دهد:
● "وقتی مامان زیر دوش است در را جواب نده.""فقط روی مبلمان بنشینید (بدون ایستادن یا پریدن)."
ایمنی عاطفی ممکن است شامل قوانین خانگی مانند:
● هرکسی می‌تواند احساسات خود را به اشتراک بگذارد تا زمانی که احترام قائل باشد.»"فقط از کلمات محبت آمیز استفاده کنید."
2. قواعدی که اخلاق را ترویج می کند
قوانینی ایجاد کنید که ارزش ها و اخلاقیات را در فرزندانتان القا کند. این نوع قوانین ممکن است شامل موارد زیر باشد:
● "وقتی پشیمان شدی عذرخواهی کن.""به دیگران آزار نده.""حقیقت را بگو.""با دیگران منصفانه رفتار کنید."
البته ضروری است که از این قوانین نیز الگو برداری کنید. فرزندان شما بیشتر از آنچه شما می گویید، از آنچه انجام می دهید، یاد خواهند گرفت.
3. قوانینی که عادات سالم را ایجاد می کند
بچه ها زمانی بهترین کار را می کنند که روال و ساختار داشته باشند. بنابراین، قوانینی را ایجاد کنید که فرزندتان را تشویق به ایجاد عادات روزانه کند. مثلا:
● "بعد از صبحانه مسواک بزنید.""لباس های کثیف خود را در مانع قرار دهید."
ایجاد عادات و روتین های سالم به کاهش مبارزات قدرت کمک می کند .
وقتی بچه‌ها بدانند که قرار است وقتی از مدرسه به خانه می‌آیند کتشان را آویزان کنند یا اینکه قرار است تکالیف خود را بلافاصله بعد از شام انجام دهند، تا زمانی که عواقب واضحی برای بدرفتاری وجود داشته باشد، می‌تواند از مشاجره‌های زیادی بکاهد.
4. قوانینی که مهارت های اجتماعی را ارتقا می دهند
بچه‌ها همچنین به قوانینی نیاز دارند که مهارتهای اجتماعی را به آنها بیاموزد. این شامل نحوه رفتار با اعضای خانواده و همسالان است. نمونه هایی از قوانینی که روش های مناسب برای تعامل با دیگران را آموزش می دهند:
● "اسباب بازی های خود را با برادر و خواهر خود به اشتراک بگذارید.""در حین بازی به نوبت باشید."
بچه های بزرگتر ممکن است به قوانینی در مورد وسایل الکترونیکی خود نیاز داشته باشند . قوانینی را وضع کنید که استفاده از تلفن هوشمند و رایانه کودکتان را محدود می کند و قوانینی را که آداب معاشرت مناسب را تشویق می کند. برای مثال، میز شام را به یک «منطقه عاری از تلفن» تبدیل کنید و اجازه ندهید فرزندتان با گوشی هوشمند در اتاقش بخوابد.
۵. قوانینی برای آماده شدن برای دنیای واقعی کودکان
کودکان همچنین به قوانینی نیاز دارند که به آنها برای بزرگسالی آماده شود. قوانینی را وضع کنید که مهارتهای زندگی را آموزش می‌دهند که به آنها کمک می‌کند پس از ترک خانه بهتر عمل کنند. قوانین دقیق و کمک به کودک شما برای توسعه این مهارت ها تا حد زیادی به خلق و خوی کودک شما بستگی دارد.
برخی از بچه‌ها احتمالاً مسئولانه‌تر رفتار می‌کنند و در کار مدرسه با انگیزه باقی می‌مانند، در حالی که بچه‌های دیگر برای حمایت از آنها به قوانین بیشتری نیاز دارند.
به عنوان مثال، تعیین قوانین در مورد کارهای خانه و پول به آماده سازی کودکان برای محیط کار کمک می کند. به بچه ها کارهای خانه و فرصتی برای کسب کمک هزینه بدهید. سپس، در مورد پول به آنها بیاموزید تا بتوانند یاد بگیرند که چگونه پول را عاقلانه پس انداز کرده و خرج کنند تا در بزرگسالی آمادگی بیشتری برای پرداخت قبوض خود داشته باشند.
عواقب در مقابل مجازات ها
چه چیزی یک نتیجه را موثر می کند؟
استراتژی های انضباطی که باید امتحان کنید
آیا استراتژی تنبه‌ای شما برای کودکتان موثر است یا مضر؟
همه بچه ها گاهی اوقات اشتباه می کنند، قوانین را زیر پا می گذارند و محدودیت ها را امتحان می کنند. این بخشی از بچه بودن و یادگیری رفتار مناسب است. نقش والدین تعیین مرزها و ارائه نظم و انضباط مؤثر برای جلوگیری از رفتار نامطلوب و تقویت خوب است. والدین این را می‌دانند، اما گفتن این کار بسیار ساده‌تر از انجام آن است. در واقع، تقریباً هر والدینی اعتراف می‌کند که پیدا کردن بهترین راه برای واکنش به رفتار نادرست می‌تواند واقعاً چالش‌برانگیز باشد، مخصوصاً در گرماگرم لحظه.
کارولین فولتون، روانشناس روانشناس کودک و نوجوان در بیمارستان نورث وسترن مدیسین مرکزی دوپیج در وینفیلد، می‌گوید: وقتی بزرگسالان به شیوه‌ای آرام، مفید و سازگار با تمرکز بر آموزش بهتر کردن به فرزندانشان پاسخ می‌دهند، می‌آموزند که در آینده انتخاب‌های بهتری داشته باشند . ایلینوی با این حال، همه مداخلات بزرگسالان یکسان ایجاد نمی شوند، و برخی ممکن است بیشتر از اینکه مفید باشند، ضرر داشته باشند.
یعنی والدین تمایل دارند از عواقب یا تنبیه استفاده کنند. تنبیه ها معمولاً رفتار منفی بیشتری را تحریک می کنند - و ممکن است به عزت نفس کودک و رابطه والدین و فرزند
بفهمند چه اشتباهی انجام داده‌اند. درباره شیوه های انضباطی که در واقع برای مهار تخلفات آینده مؤثر است، بیشتر بیاموزید.
تفاوت در نتیجه در مقابل مجازات
دکتر فولتون می‌گوید: در حالی که هم عواقب و هم تنبیه‌ها هدفشان شکل‌دهی و مدیریت رفتار بچه‌ها است، تفاوت‌های بزرگی در نحوه تأثیرگذاری آنها بر بچه‌ها وجود دارد. تنبیه ها در مورد ایجاد رنج و شرم در کودکان به خاطر اشتباهاتشان است. آنها ممکن است به منظور ایجاد احساس بد در کودکان باشند. در حالی که عواقب ممکن است شامل برخی ناراحتی ها باشد، هدف این است که کودک رفتار خود را با نتایج اعمال خود پیوند دهد تا انگیزه لازم را برای انتخاب دفعه بعد به دست آورد.
نمونه هایی از مجازات ها
تنبیه ها لزوماً به رفتار کودک مربوط نمی شوند و ممکن است شامل فریاد زدن، انتقاد کردن، خجالت کشیدن، تهدید، سلب امتیازات یا آسیب جسمی (که به آن تنبیه بدنی یا کتک زدن نیز می گویند) باشد. به عنوان مثال، اگر یک کودک 5 ساله وقتی از او خواسته می شود اسباب بازی های خود را بر نگیرد، والدینش ممکن است آنها را کتک بزنند. هدف از درد جسمانی این است که به کودک یادآوری کند که دیگر هرگز این رفتار را انجام ندهد. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که در عوض، کودک ممکن است به سادگی احساس ترس، عصبانیت یا رنجش کند.
نمونه‌های دیگر عبارتند از پاسخ دادن به رفتار نادرست کودک در مدرسه با کوتاه کردن موی شرم‌آور برای "آموزش درس" یا شرمسار کردن پسری که اتاقش را نگه نمی‌دارد با گرفتن عکس و پست کردن آنها در رسانه‌های اجتماعی.
دکتر آلیزا پرسمن ، روانشناس در بیمارستان کودکان Mount Sinai Kravis در شهر نیویورک و استادیار بالینی در بخش اطفال در می گوید: «مجازات اغلب باعث می شود بچه ها نسبت به آنچه که هستند احساس بدی داشته باشند – بر خلاف آنچه انجام می دهند. دانشکده پزشکی ایکان در کوه سینا. بعلاوه، کودکانی که با مسائل مربوط به ارزش خود مواجه می شوند، در آینده احتمال بیشتری برای بدرفتاری خواهند داشت.
دکتر پرسمن توضیح می‌دهد که تنبیه‌ها همچنین می‌توانند نتیجه معکوس داشته باشند، زیرا باعث می‌شوند بچه‌ها بر خشم خود نسبت به والدین خود تمرکز کنند، نه اینکه فکر کنند دفعه بعد چه کاری می‌توانند بهتر انجام دهند. به عنوان مثال، یک کودک ممکن است فکر کند، "مادر من بد است" به جای "من اشتباه کردم".
چه چیزی یک نتیجه را موثر می کند؟
دکتر فولتون می‌گوید: پیامدها زمانی یک استراتژی مؤثر هستند که اعمال کودک را به نتیجه نهایی مرتبط می‌کنند و به او اجازه می‌دهند واقعاً از انتخاب‌های رفتاری خود بیاموزند. عواقب آن به جای اینکه بخواهد کودک را به خاطر یک اشتباه رنج ببرد، بر آموزش کودکان برای انجام کارهای بهتر در آینده متمرکز است. کودکان از اشتباهات خود خجالت نمی کشند و شرمنده نمی شوند. در عوض، آنها پیامد معقول یا مورد انتظاری را از رفتار خود تجربه می کنند. این یک فرصت یادگیری فوق العاده است.
به عنوان مثال، اگر یک کودک 5 ساله زمانی که به او گفته می‌شود اسباب بازی های خود را بر نمی دارد، ممکن است والدینش اسباب بازی های خود را برای بقیه روز بردارند. این موثر است زیرا این تجربه به کودک کمک می کند تا دفعه بعد آنها را کنار بگذارد تا بتواند از اسباب بازی های خود لذت ببرد.
اگر یک کودک 7 ساله با والدین خود صحبت کند، آنها ممکن است یک کار اضافی را به آنها اختصاص دهند تا انجام دهند. این تاکتیک جواب می دهد زیرا در این صورت کودک به احتمال زیاد از صحبت های غیر محترمانه خود جلوگیری می کند تا از انجام کارهای اضافی اجتناب کند. به همین ترتیب، اگر یک نوجوان 12 ساله اتاق خواب خود را تمیز نکند، ممکن است تا زمانی که اتاقش تمیز نشده باشد، اجازه استفاده از تلفن خود را نداشته باشد، واکنشی که به عنوان انگیزه ای برای انجام کار عمل می کند.
روی مبلمان بپرند، شما ممکن است تصمیم بگیرید که در خانه شما مشکلی ندارد. یا شاید بچه ها اجازه داشته باشند در آشپزخانه شما به قابلمه ها و ماهیتابه ها بکوبند، اما در خانه مادربزرگ، این یک نه است.
ایجاد مجموعه ای واضح از قوانین خانه بسیار مهم است تا فرزندان شما بدانند چه چیزی مجاز است و چه نوع رفتاری ممنوع است. ایجاد قوانین واضح یک راه ساده برای کاهش مشکلات رفتاری و افزایش سازگاری با نظم و انضباط شما است.
بچه ها به قوانین کافی نیاز دارند تا احساس امنیت کنند. اما، اگر قوانین زیادی به آنها بدهید، ممکن است پیشرفت آنها را خفه کنید.
صرف نظر از اینکه فرزندان شما چند سال دارند یا چند فرزند دارید، پنج نوع قانون وجود دارد که همه بچه ها به آنها نیاز دارند.
5 نوع قوانین خانگی که بچه ها نیاز دارند:
فهرست مطالب
●ایمنی
●اخلاق
●عادت های سالم
●مهارتهای اجتماعی
●آمادگی در دنیای واقعی
در حالی که خواهر شما ممکن است به فرزندانش اجازه دهد روی مبلمان بپرند، شما ممکن است تصمیم بگیرید که در خانه شما مشکلی ندارد. یا شاید بچه ها اجازه داشته باشند در آشپزخانه شما به قابلمه ها و ماهیتابه ها بکوبند، اما در خانه مادربزرگ، این یک نه است.
ایجاد مجموعه ای واضح از قوانین خانه بسیار مهم است تا فرزندان شما بدانند چه چیزی مجاز است و چه نوع رفتاری ممنوع است. ایجاد قوانین واضح یک راه ساده برای کاهش مشکلات رفتاری و افزایش سازگاری با نظم و انضباط شما است.
بچه ها به قوانین کافی نیاز دارند تا احساس امنیت کنند. اما، اگر قوانین زیادی به آنها بدهید، ممکن است پیشرفت آنها را خفه کنید.
صرف نظر از اینکه فرزندان شما چند سال دارند یا چند فرزند دارید، پنج نوع قانون وجود دارد که همه بچه ها به آنها نیاز دارند.
1. قوانینی که ایمنی را ارتقا می دهند
قوانین ایمنی شامل ایمنی فیزیکی و ایمنی عاطفی است. وقتی بچه‌ها احساس امنیت می‌کنند، آزادند انرژی‌شان را روی کشف استعدادها و محیط‌شان متمرکز کنند.
ایمنی فیزیکی ممکن است مواردی مانند موارد زیر را مورد توجه قرار دهد:
● "وقتی مامان زیر دوش است در را جواب نده.""فقط روی مبلمان بنشینید (بدون ایستادن یا پریدن)."
ایمنی عاطفی ممکن است شامل قوانین خانگی مانند:
● هرکسی می‌تواند احساسات خود را به اشتراک بگذارد تا زمانی که احترام قائل باشد.»"فقط از کلمات محبت آمیز استفاده کنید."
2. قواعدی که اخلاق را ترویج می کند
قوانینی ایجاد کنید که ارزش ها و اخلاقیات را در فرزندانتان القا کند. این نوع قوانین ممکن است شامل موارد زیر باشد:
● "وقتی پشیمان شدی عذرخواهی کن.""به دیگران آزار نده.""حقیقت را بگو.""با دیگران منصفانه رفتار کنید."
البته ضروری است که از این قوانین نیز الگو برداری کنید. فرزندان شما بیشتر از آنچه شما می گویید، از آنچه انجام می دهید، یاد خواهند گرفت.
3. قوانینی که عادات سالم را ایجاد می کند
بچه ها زمانی بهترین کار را می کنند که روال و ساختار داشته باشند. بنابراین، قوانینی را ایجاد کنید که فرزندتان را تشویق به ایجاد عادات روزانه کند. مثلا:
● "بعد از صبحانه مسواک بزنید.""لباس های کثیف خود را در مانع قرار دهید."
ایجاد عادات و روتین های سالم به کاهش مبارزات قدرت کمک می کند .
وقتی بچه‌ها بدانند که قرار است وقتی از مدرسه به خانه می‌آیند کتشان را آویزان کنند یا اینکه قرار است تکالیف خود را بلافاصله بعد از شام انجام دهند، تا زمانی که عواقب واضحی برای بدرفتاری وجود داشته باشد، می‌تواند از مشاجره‌های زیادی بکاهد.
4. قوانینی که مهارت های اجتماعی را ارتقا می دهند
بچه‌ها همچنین به قوانینی نیاز دارند که مهارتهای اجتماعی را به آنها بیاموزد. این شامل نحوه رفتار با اعضای خانواده و همسالان است. نمونه هایی از قوانینی که روش های مناسب برای تعامل با دیگران را آموزش می دهند:
● "اسباب بازی های خود را با برادر و خواهر خود به اشتراک بگذارید.""در حین بازی به نوبت باشید."
بچه های بزرگتر ممکن است به قوانینی در مورد وسایل الکترونیکی خود نیاز داشته باشند . قوانینی را وضع کنید که استفاده از تلفن هوشمند و رایانه کودکتان را محدود می کند و قوانینی را که آداب معاشرت مناسب را تشویق می کند. برای مثال، میز شام را به یک «منطقه عاری از تلفن» تبدیل کنید و اجازه ندهید فرزندتان با گوشی هوشمند در اتاقش بخوابد.
۵. قوانینی برای آماده شدن برای دنیای واقعی کودکان
کودکان همچنین به قوانینی نیاز دارند که به آنها برای بزرگسالی آماده شود. قوانینی را وضع کنید که مهارتهای زندگی را آموزش می‌دهند که به آنها کمک می‌کند پس از ترک خانه بهتر عمل کنند. قوانین دقیق و کمک به کودک شما برای توسعه این مهارت ها تا حد زیادی به خلق و خوی کودک شما بستگی دارد.
برخی از بچه‌ها احتمالاً مسئولانه‌تر رفتار می‌کنند و در کار مدرسه با انگیزه باقی می‌مانند، در حالی که بچه‌های دیگر برای حمایت از آنها به قوانین بیشتری نیاز دارند.
به عنوان مثال، تعیین قوانین در مورد کارهای خانه و پول به آماده سازی کودکان برای محیط کار کمک می کند. به بچه ها کارهای خانه و فرصتی برای کسب کمک هزینه بدهید. سپس، در مورد پول به آنها بیاموزید تا بتوانند یاد بگیرند که چگونه پول را عاقلانه پس انداز کرده و خرج کنند تا در بزرگسالی آمادگی بیشتری برای پرداخت قبوض خود داشته باشند.
آخرین ویرایش:
