حکایت پیایِ کِواو فروش

[اعتصامی]

فقیری داشت از تِه دُ**** کِواو فروشی رَد اِوید ،

پیایِ کِواو فروش گوشتانِه به سیخ کِرده بید و ناهادِه بید

ری تَش و باد اِزِید و بوءِ خوش کِواو مین هوا پیچیدَه آئیدَه بید .

بیچارَه پیای فقیر چون گشنَه بید و پیلی هم نآشت که کِواو بُخورَه ،

تیکه نونِ حُشکینِه که مین توروَه داشت دِراُورد به در و

گرفت ری دیدِ کواو وُ ناهاد به دونِس

. بعدِسَم همیجوری چند تیکه نون و دید خوردُ وَست به رَه

که اِز اوچُو رُوءَ ، ولی پیای کِواو فروش وا سرعت

اِز دُ**** اُوِید به در و دست فقیرِنِه گرفت و گفت کجا رِئی ؟

پیله دید کِواونِه که خوردیَه بده . هَمو موقَع مُلا نصرالدین داشت

اِز اوچُو رد اِوید و جریانِنِه دید و متوجه آئید که

فقیر دارَه التماس اِکُنَه که کواوفروش وِلِس کُنَه رُوءَ ولی کواوی

اِخاست پیلِه دیدنِه که فقیرخوردَه بِگِرَه .

مُلا دلس سی فقیر سُخت وُ جلو

رفت و به کواو فروش گفت:

ای پیانِه آزاد کن تا رُوءَ . مو پیل دیدنِه که خورده اِدُم .

کِواو فروش قبول کِرد و فقیرِنِه وِل کرد

. مُلا بعد از رفتن فقیر چند سکه از

جیبِس دراُورد و در حالی که دونَه دونَه اِوَندِسون ری زمین به پیای

کِواو فروش گفت : بیا هِنَم صدای پیل دیدی که او پیا خوردَه بید ،

بشمارو تحویل بگِر . پیای کِواوی وا تعجُو به مُلا سیل اِکرد و گفت :

هِه چه طرز پیل دادنَه مرد خدا ؟ مُلا همیجوری که پیلانِه اِرِخت ری

زِمین تا صداسون بیا

گفت : خُو جون مو کسی که دید کِواوُ بوسِه بفروشَه و بِخا سیس پیل

بگرَه ! اِوا به جا پیل صدای پیلنِه تحویل بگرَه

واژه ها :

کِواو : کباب توروَه : توبره ، کیسه

حشک : خشک دید : دود

وندن : انداختن خو :خوب

منبع کوهستان سرد الیگودرز