ثمین
.
ناظر انجمن
- تاریخ ثبت‌نام
- 8/1/23
- نوشته‌ها
- 1,636
- پسندها
- 3,565
- امتیازها
- 113
- مدال ها
- 6
جشن «پوریم» یکی از سنت‌های قدیمی قوم یهود است که در دهه‌های اخیر و پس از تشکیل رژیم جعلی اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی، رنگ و بوی متفاوتی به خود گرفته است. این به اصطلاح جشن که همزمان با سیزدهمین روز از سال جدید خورشیدی برگزار میشود، در حقیقت جشن و پایکوبی بر خون ده‌ها هزار نفر از مردم ایران است که با توطئه و دسیسه دو یهودی نفوذی در دربار خشایارشاه کشته شدند.
در کتاب عهد عتیق درباره این داستان آمده است: «شاه ایران زمین که در پایان جشن ۱۸۰ روزه از باده نوشی بدمست شده بود، در هنگام بدمستی، شهبانو "وشتی" را می‌طلبد تا او را به اغیار بنمایاند. ملکه از این دستور گستاخانه شاه سر باز می‌زند و شاه خشمگین، او را از شهبانویی ساقط می‌کند و او را به دست جلاد می سپارد.
یهودیان که در سراسر ایران، نفوذ فراوان داشتند، جسارت‌شان به جایی رسیده بود که از دادن مالیات و خراج استنکاف می‌کردند و این استنکاف موجب شده بود که «هامان» صدراعظم خشایارشاه علیه آنان بشورد و آنان را در تنگنا قرار دهد و یا حتی دستور قتل برخی از آنان را صادر کند،
البته یهودیان در برخی کتاب‌های خود می‌گویند: "مردخای" که پیشوای دینی یهودیان در عصر خشایارشاه بوده، وقتی حاضر به تعظیم در مقابل هامان نمیشود، او و اتباعش مورد غضب‌هامان قرار گرفته و تهدید به مرگ می‌شوند.
یهودیان که به صورت غیررسمی در دربار شاه نفوذ داشتند، چاره می‌اندیشند و از این فرصت استفاده کرده و دخترکی یهودی به نام «اِستِر» را به عنوان ملکه و شهبانوی کشور به پادشاه معرفی می‌کنند و به او نیز توصیه می کنند که یهودی بودن خود را پنهان کند.
این مورد یکی از موفق ترین عملیات نفوذ زنان جاسوس یهودی در میان مقامات کشورهای دیگر به شمار می رود که با استفاده از زیبایی ظاهر و به خدمت گرفتن جذابیت های جنسی، توطئه های قوم یهود را اجرا کردند و می کنند.
شاه سست عنصر نیز وقتی زیبایی او را می‌بیند، شیفته او شده و او را به عنوان ملکه تمام ایرانیان برمی گزیند، بدون آنکه بداند او یهودی است و یا برادرزاده «مردخای» رهبر مذهبی یهودیان ایران است.
اِستِر ملکه ایران میشود و با نقشه‌های «مردخای» عموی خود، صدراعظم خشایارشاه یعنی هامان را از تخت صدر اعظمی به زیر کشیده و بر دار می‌کند و به همراه ۱۰ پسرش به مرگ محکوم می‌کند.
اوج دشمنی یهودیان با ایرانیان پس از کشتن هامان و ۱۰ پسرش آنجا بیشتر آشکار می شود که استر و مردخای با کشته شدن پسران هامان نیز راضی نشده و اجساد آن ها را در شهر بر دار می کنند تا میان ایرانیان رعب و وحشت ایجاد کرده و ناگفته سرنوشت دشمنان و مخالفان یهودیان را به نمایش بگذارند.
هامان به جز این ۱۰ پسر، یک فرزند دختر نیز داشت که پیش از کشته شدن، خود کشی می کند.
کشتار نیمی از جمعیت ایران
پس از کشتن هامان، یهودیان مهاجر ساکن در ایران که اینک در دربار نیز راه یافته بودند، به هجوم به شهرهای ایران، دست به قتل عام گسترده ایرانیان می زنند. در ۱۲۷ استان ایران آن زمان، طی دو روز بیش از ۷۷ هزار ایرانی - و به روایتی دیگر ۵۰۰ هزار نفر - کشته می شوند.
در کتب مربوط به یهودیان از جمله کتاب استر، یهودیان به کشتار ۸۰ هزار ایرانی اعتراف می کنند اما محققان مستقل این رقم را تا ۵۰۰ هزار نفر ذکر کرده اند.
در آن زمان ایران نزدیک به ۸۰۰ هزار نفر جمعیت داشته و با احتساب ۵۰۰ هزار نفر، بیش از نیمی از جمعیت آن روز ایران به دست یهودیان قتل عام می شوند.
یهودیان با حمله به خانه های ایرانیان، مردان، زنان و کودکان را به قتل رسانده و بنا بر برخی از متون موجود اموال آن ها را نیز غارت می کنند. اما یهودیان در متون خود تنها به قتل عام ایرانیان اعتراف کرده و هرگونه غارت اموال آنان را تکذیب می کنند و آن را از افتخارات خود می دانند...!!
آیا پوریم با سیزده فروردین ایرانیان ارتباط دارد؟
گفته می شود این کشتار در روزهای ۱۳ و ۱۴ ماه اَدار اولین ماه سال جدید انجام می شود و روز دوم کشتار به اصرار استر به خشایارشاه برای از بین بردن دشمنان قوم یهود ادامه پیدا می کند. براساس متون تاریخی، نحسی روز ۱۳ فروردین در میان ایرانیان و بیرون رفتن مردم از خانه ها ریشه در کشتار تاریخی ایرانیان داشته است.
پس از این قتل عام ایرانیان، یهودیان جشن و پایکوبی بر پا کرده و به شکرانه غلبه بر ایرانیان و ریختن خون دشمنان قوم یهود، آن را عید اعلام کرده و روزه می گیرند. مردخای از آن زمان به پیامبر این قوم و استر - دخترک فاسد یهودی که با تکیه بر این حربه به دربار شاه راه یافته بود - نیز به شخصیتی مقدس که مورد لطف خداوند است تبدیل می شوند. استر پس از آن کتابی می نویسد که تمام این وقایع را لطف و رحمت الهی و با اراده خداوندی توصیف می کند. این کتاب اکنون به کتاب مقدس یهودیان تبدیل شده است.
پوریم به معنای قرعه بوده و به اعتقاد یهودیان، این سرنوشت و تقدیر الهی بوده است و "قرعه" ای از جانب پروردگار برای لطف به قوم برگزیده یهود و نابودی دشمنان آن ها.
از آن زمان تا کنون، این روز به عنوان "عید یهودیان" زنده نگاه داشته شده و هر سال یهودیان سراسر جهان در این روز مراسم مختلفی از قبیل روزه گرفتن، برپایی جشن و پایکوبی، نوشیدن شراب و افراط در مستی، دادن هدیه به یکدیگر و ... گرامی می دارند.
و اما ...
به چه دلایلی داستان کتاب استر واقعیت تاریخی ندارد؟
بعضی افراد بر این باورند که قتل عام افسانه ای پارسیان توسط یهودیان در روز سیزدهم فروردین بوده است، بر اساس کتاب استر واقعه در روز سیزدهم اَدار ماه دوازدهم صورت میگیرد گه طبق گاهشماری یهودیان اَدار آخرین ماه زمستان می باشد و هیچ ارتباطی با روز سیزده بدر ایرانیان ندارد.
داستان کتاب استر سوای داستان پردازی که بگفته دکتر زرین کوب: نویسنده قدرت قابل ملاحظه ای در قصه پردازی داشته است. در پرداختن صحنه ها، در رعایت صبغه محلی، و حتی در آنچه امروزه جنبه نمایش می گویند استادی بسیار نشان داده است اما از لحاظ تاثیر قهرمانان داستانش – استر و مردخای- بقدری خودخواه، فرصت طلب و انتقام جو جلوه می کنند که جز حس نفرت، به ندرت ممکن است حس دیگری در خواننده غیر یهودی برانگیزند.
۱-اگر اخشوروش را همان خشایارشا اول بدانیم مدت زمان حکومت این پادشاه ۴۸۵-۴۶۵ میباشد و مردخای که توسط نبوکدنَصَر(بخت النصر) به اسارت برده شده (۵۹۷پیش از میلاد) در زمان جانشینی هامان و رسیدن به مقام وزیر اولی شاه می باید حدود صدو بیست سال یا بیشتر عمر داشته باشد و اگر وزیر اعظم اردشیر دوم بوده است، لاجرم می بایستی بیش از دویست سال عمر داشته است.
۲-در کتاب هردوت ملکه خشایارشای اول ملکه ای بنام اَمستریس ذکر شده است. و تا به حال هیچ مدرک و سندی نشان نمی دهدکه خشایارشا ملکه ای بنام وَشتی یا استر داشته است.
۳-تمامی پادشاهان پارسی به تساهل مذهبی شهره بوده اند و به سختی می توان پذیرفت که فرمان به قتل و نابودی جمعی یهودیان ساکنان شاهنشاهی خود داده باشند.
۴-منطقی نمی باشد که شاه بزرگ هخامنشی، به آسانی و خیلی ساده یهودیان مقیم سرزمین خود را تشویق کند تا از میان اتباع پارسی خود ۷۵ هزار نفر را قتل عام کنند.
۵-ضیافت ۱۸۰ روزه از مبالغات کتاب استر می باشد. به مدت شش ماه جشن و پایکوبی آنهم در سال های تخست پادشاهی خشایارشا درگیر شورش بابل و مصر بود، جشن های اینچنینی دور از منطق می باشد.
۶-به مدت یکسال شست و شو و عطر زدن دختران به مدت دوازده ماه پیش از اینکه به پادشاه معرفی شوند، این خود از تخیلات این داستان می باشد.
۷-امتناع ملکه وَشتی از آمدن به حضور پادشاه و بزرگان با رسوم جاری پارسیان سنخیتی ندارد.
۸-موفق بودن استر از پنهان نگاه داشتن یهودی بودن خود با وجود اینکه مدام مردخای را ملاقات می کرد. مردخای طبق داستان کتاب استر در تمام شوش به عنوان یک یهودی مشهور بوده است، سازگار نیست.
۹-یازده ماه پیش از اینکه بخواهند یودیان را قتل عام کنند روز آنرا مشخص نمایند دور از انتظار می باشد.
۱۰-در طول داستان مشخص نمیشود مردخای چه ارتباطی با دربار داشته است که در موقع معرفی استر مقابل حرمسرا دیده میشود و یا اینکه بعدها چه سمتی میگیرد پس از افشای نقشه ترش و بغتان پیش از ترور پادشاه.
۱۱-سرپیچی از فرمان پادشاه محکوم به مرگ بود حالا چگونه مردخای مجازات نشده است جای سوال می باشد.
۱۲-مردخای چگونه و از چه طریقی از نقشه شوم ترش و بغتان مطلع می شود؟ و از طرفی چگونه کسی از ارنباط مردخای و استر باخبر نمی شود؟
۱۳-مقدار نقره ای که هامان می خواهد در صورت موافقت پادشاه برای قتل عام یهودیان بپردازد اغراق آمیز می باشد.
دایره المعارف اسمائ توراتی ماجرای استر را یک واقعه تاریخی نمی داند. کتاب استر افسانه ای است که در چار چوب یک درس مذهبی به منظور تحکیم ایمان قوم یهود ساخته و پرداخته شده است و بی شک مثل یک رمان تاریخی عامیانه است که آنرا فقط به این قصد ساخته اند تا یک منشا تاریخی باشد برای عید پوریم یهود که خود ممکن از از عیدهای اقوام دیگر اقتباس کرده باشند.
دکتر زرین کوب در خصوص این جشن می گوید: « این کتاب تورات –استر- بیشتر نوعی رمان تاریخی است نه تاریخ، در واقع سازنده این داستان مجعول که شرح حکایت استر و مردخای در سلطنت اخشوروش را بیان می کند خواسته است یک منشا تاریخی برای عید پوریم یهود اختراع کند و برای این منظور افسانه سرای چیره دست بعضی عناصر تخیلی را با تعدادی واقعیات تاریخی به هم آمیخته است تا افسانه اش جالب و موثر باشد.»
آخرین ویرایش:
