اعتصامی
هلنم کاش بمونی تو برام
مدیر کل
- تاریخ ثبتنام
- 4/10/22
- نوشتهها
- 22,714
- پسندها
- 22,583
- امتیازها
- 113
- مدال ها
- 6
تنها زنى كه نامش به صراحت در قرآن ذكر شده، حضرت مريم(عليها السلام)است. نام وى 34 مرتبه در قرآن آمده، كه رقم بسيار بالايى است; افزون بر اين كه سوره ى نوزدهم قرآن به نام او و سوره ى سوم قرآن نيز به نام «آل عمران» كه خانواده ى اويند نام گذارى شده است.
قرآن مجيد ويژگى هاى بسيار ارزشمندى براى حضرت مريم(عليها السلام) ذكر مى كند: او دختر پيامبرى به نام «عمران» است و تحت تكفّل حضرت «زكريا» بزرگ شده است و مادرش بنابر نذرى كه داشت او را «محرّر» ساخت.[1]
محرّر كسى است كه از تحت تسلط پدر و مادر رها شود تا تمامى اوقات خود را در عبادت خدا سپرى كند، ملازم معبد باشد و جز براى امور ضرورى خارج نشود.[2]
از ديد قرآن، حضرت مريم(عليها السلام) در محراب عبادت از ارزاق شگفت انگيز الهى بهره مند مى شده است.[3]
در جاى ديگر، قرآن مجيد، حضرت مريم(عليها السلام) را به گونه اى منحصربه فرد توصيف نموده است:
و آن گاه كه فرشتگان گفتند: اى مريم! همانا خداوند تو را برگزيد و پاكيزه گردانيد و بر زنان جهان برترى بخشيد. اى مريم! فرمان بردار پروردگارت باش و همراه نمازگزاران سجده و ركوع كن.[4]
چنان كه ملاحظه مى شود، قرآن مجيد، چهره اى به مراتب برتر و والاتر نسبت به اناجيل از حضرت مريم(عليها السلام)نمايان مى سازد; او را زنى برگزيده و پاك و ممتاز معرفى مى كند و در پى اين پاكى و عصمت است كه فرشته ى خدا بر او نازل مى شود، تا به او فرزندى پاك سيرت بخشد;[5] روح الهى در او دميده مى شود و از خداوند معجزات بسيار مى بيند.[6]
در نهايت خداوند، حضرت مريم را الگويى براى همه ى كسانى كه ايمان آورده اند معرفى مى كند[7]
[1]. سوره ى آل عمران، آيه ى 35 ـ 37.
[2]. سيد محمد حسين طباطبايى، الميزان فى تفسير القرآن، ج 3، ص 170.
[3]. سوره ى آل عمران، آيه ى 37.
[4]. سوره ى آل عمران، آيه ى 42.
[5]. سوره ى مريم، آيه ى 19.
[6]. سوره ى مريم، آيه ى 24 ـ 26.
[7]. ر.ك: سوره ى تحريم، آيه ى 11
قرآن مجيد ويژگى هاى بسيار ارزشمندى براى حضرت مريم(عليها السلام) ذكر مى كند: او دختر پيامبرى به نام «عمران» است و تحت تكفّل حضرت «زكريا» بزرگ شده است و مادرش بنابر نذرى كه داشت او را «محرّر» ساخت.[1]
محرّر كسى است كه از تحت تسلط پدر و مادر رها شود تا تمامى اوقات خود را در عبادت خدا سپرى كند، ملازم معبد باشد و جز براى امور ضرورى خارج نشود.[2]
از ديد قرآن، حضرت مريم(عليها السلام) در محراب عبادت از ارزاق شگفت انگيز الهى بهره مند مى شده است.[3]
در جاى ديگر، قرآن مجيد، حضرت مريم(عليها السلام) را به گونه اى منحصربه فرد توصيف نموده است:
و آن گاه كه فرشتگان گفتند: اى مريم! همانا خداوند تو را برگزيد و پاكيزه گردانيد و بر زنان جهان برترى بخشيد. اى مريم! فرمان بردار پروردگارت باش و همراه نمازگزاران سجده و ركوع كن.[4]
چنان كه ملاحظه مى شود، قرآن مجيد، چهره اى به مراتب برتر و والاتر نسبت به اناجيل از حضرت مريم(عليها السلام)نمايان مى سازد; او را زنى برگزيده و پاك و ممتاز معرفى مى كند و در پى اين پاكى و عصمت است كه فرشته ى خدا بر او نازل مى شود، تا به او فرزندى پاك سيرت بخشد;[5] روح الهى در او دميده مى شود و از خداوند معجزات بسيار مى بيند.[6]
در نهايت خداوند، حضرت مريم را الگويى براى همه ى كسانى كه ايمان آورده اند معرفى مى كند[7]
[1]. سوره ى آل عمران، آيه ى 35 ـ 37.
[2]. سيد محمد حسين طباطبايى، الميزان فى تفسير القرآن، ج 3، ص 170.
[3]. سوره ى آل عمران، آيه ى 37.
[4]. سوره ى آل عمران، آيه ى 42.
[5]. سوره ى مريم، آيه ى 19.
[6]. سوره ى مريم، آيه ى 24 ـ 26.
[7]. ر.ك: سوره ى تحريم، آيه ى 11