بهمن علاء الدین (مسعود بختیاری)

[اعتصامی]

یکی از افرادی که در زنده کردن زبان و ادبیات لری بختیاری نقش بسزایی ایفا کرده بهمن علاءالدین متخلص به مسعود بختیاری است که از او به عنوان اسطوره قوم لر و محبوب ترین خواننده بختیاری و موسیقی لری یاد می‌کنند. او از خوانندگان و ترانه سرایان ایرانی به شمار می رود که در اشعار خود از کلمات فارسی اصیل نهفته در زبان لری بهره برده است.

مسعود بختیاری در ۱۳۱۹ خورشیدی در مسجد سلیمان دیده به جهان گشود. وی پس از تکمیل تحصیلات متوسطه به خدمت آموزش و پرورش در آمد و تا بازنشستگی در کسوت آموزگاری به خدمت پرداخت. تا پیش از انقلاب با همراهی منصور قنادپور نوازنده سنتور، آثاری را به ۲ گویش فارسی و بختیاری با حال ‌و هوای موسیقی شهری ارایه کرد.

او به فرهنگ و هنر بختیاری عشق می ورزید و فعالیت های بی آلایش وی برای اعتلای فرهنگ و هنر بختیاری از رازهای جاودانگی او به شمار می رود. وی با بهره گیری از تاریخ و فرهنگ بختیاری در آثار خود موجب احیای واژه های فراموش شده یا در حال فراموشی شد.

او از حضور در رسانه ها و مجامع عمومی به شدت گریزان بود و طبع شهرت گریز و خلوت گزین او سبب شده بود که حتی دانش آموزانش در ایذه و اهواز نمی‌دانستند که مسعود بختیاری همان معلم آن ها یعنی بهمن علاءالدین است.

یکی از وقایع مهم در زندگی این شاعر و ترانه سرای بختیاری آشنایی او با عطا جنگوک نوازنده تار و سه‌تار، پژوهشگر و آموزگار موسیقی بود. آشنایی مسعود بختیاری با جنگوک که متولد لار واقع در جنوب استان فارس بود و با وجود آن که از قوم بختیاری نبود اما از نظر فرهنگی خیلی به بختیاری‌ها نزدیک بود، شور تازه ای در او دمید و سبب ساز خلق اثری چون مال کَنون به عنوان نخستین اثر رسمی وی و ورود وی به صحنه موسیقی شد. این آلبوم یکی از موفق ترین آثار موسیقی محلی در ایران شناخته می شود.

دومین همکاری بختیاری با جنگوک منجر به ارایه آلبوم هِی‌جار شد که این نیز به نوبه خود مورد توجه زیادی قرار گرفت.
بهمن علاءالدین در ۱۳۷۹ خورشیدی به کرج نقل مکان کرد و در ۱۲ آبان ۱۳۸۵ به علت نارسایی قلبی در این شهر درگذشت.
ویژگی های آثار بهمن علاء الدین (مسعود بختیاری)
از خصوصیات و ویژگی های‌ آثار این شاعر و ترانه سرا علاقه زیاد او به استفاده از مظاهر طبیعت در اشعار و سروده هایش است. وی در اشعارش به وفور از کلماتی چون مَه (ماه)، اَفتَو (آفتاب)، آستارَه (ستاره)، کَوْگ (کبک)، اَوْر (ابر)، بارون، تَش (آتش)، کُهْ (کوه) و ... بهره می برد.

از دیگر خصوصیت بارز او که در آثارش متجلی شده، احیای آوازهای بومی در قالب اشعاری جدید است. دقت نظر و توجه او به فرهنگ بومی از عوامل موفقیت او در جذب مخاطبان به شمار می رود. وی به جای استفاده از فرهنگ های دیگر برای ساختن ملودی از نغمه های ساز توشمال بختیاری (نوازندگان محلی) بهره می‌جست.

مسعود بختیاری در دوران زندگی هنری خود آلبوم هایی به عنوان های مال‌کَنون، دنگ و فنگ، برافتو، آستاره، هی جار، کبک تاراز، بهیگ، لچک ریالی، گل های کاغذی و ویر ارایه کرده است.