برداشتی از دعای کمیل✨

[ساره]

کریما؛ مهربان خدایا، تو خوب می دانی که در برابر طوفان بلاهای دنیا و سختی شدت آن چه ناتوانم و در تحمّل ناگواری های آن چه ضعیفم؛ با آن که این بلا و ناگواری، کوتاه و گذرا و پایان یافتنی است. پس چگونه بلای آخرت را تاب آورم و بر ناگواری های هولناک آن صبر کنم که بلایی دیرپا و ماندنی است؛ ناگواری هایی که کاستی نمی گیرد و فرو نمی نشیند؛ چرا که این عذاب تجلی خشم و انتقام توست؛ خشمی که آسمان و زمین آن را تاب ندارند، چه رسد به من که بنده ضعیف و خوار و کوچک و بیچاره تو هستم. پس ای مهربان، بر من رحم آور و با من مهربان باش.